آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

قصیدۀ موتور

قصیدۀ موتور (موتور سـکیل)

می نـدا نــم تا چه گـویــم وصـف آن هــا نـد ا مـو تــور
زانـکـه بـا شـــد ســر عـتـش با لا تـر از جـا وا مـو تــور

بـیـش نـبـود مـصـرف تیـلـش یـقـیـن ا ز خـرچ ا ســپ
زا ن ســبــب بـا شــــد پـســـنــد مــرد م دا نـا مـو تــور

با هـمـه جـمـپ هـا و جـول هـا با هـمـه خـا ک و دُ لـخـت
مـی رود بـر کــوه و د شــت و دا مـن صـحــرا مـو تــور

نـیـســت پــی آ ر آ ر لا زم تـا کـه یـا بــی مـنـصـبـــش
بـی تـخـصـص کا مـیـا بـی نــزد آ ن ا ُسـتـا مـو تــور

مـی کـشــد بـا ر گـرا ن و رنــج بـیــمـا را ن هــمـیـش
د سـتـگــیــر مـــرد مــا ن بـی کـــس و تــنـهـــا مـو تــور

مـنـت خــر هــا کـشـیــد ن رنـــج پـا لا ن رفــت رفــت
تا رسـیـد ایـن پـیـک چـُسـت و محکــم و زیـبـا مـو تــور

فــا رغ ا ز امـــرا ض آ مـــا ن ســـوا ره فــکــــر هــــا
لـیـک پـنـچــر مـی شـود گا ه گاه ا نــد ر راه مـو تــور

کـرده ا ســـت آ ســود ه ا ز پـا ی پـیـا د ه د ر سـفـــر
د لـبـر هـــرد م خــیــا ل و مــو نـس غـــم هـــا مـو تــور

ا سـپ و قا طـر شــد بی غــم ا ز مـحـنـت زیـن و لـجــا م
می بـرد مـحـمـو له اش را هـمـچـو گل هـرجا مـو تــور

د ر زمـسـتـا ن و تـمـو ز و د ر خـــزان و د ر بـهــا ر
غـمـگـسـا ر روح وجــا ن ا ز مـحـنـت د نـیـا مـو تــور

گــر تـوا فـق شـــد مـیــا ن عــا شــق و مـعـشــوقــۀ
می کــنــد غـیــب و پـرک آن هــردو را لا لا مـو تــور

بسکه تـیـز و تـنـد و چا بک می رود در کـوه و دشـت
مـی بــرد د لـهــا ی مـا بـا جـلــو ۀ رعــنــا مـو تــور

تـرک وتا جـیـک وهـزاره ، ا زبـک و پـشـتـو ن هــمـه
مـی خـرنــد بـا قـرض و ســود از مـردم دا را مـو تــور

گـر به ســر شــد مـیــل قـا چـا ق مـخـــد ر د ر وطــن
مـی پـرد مـا نــنــد جـیــت با ســر عــت بـیــجـا مـو تــور

با هــمــه اوصــا ف نـیـکـو بـا صــد ا ی د لــخـــرا ش
خـوا ب یـا را مـی بـرد ا نـد ر د ل شــب هـا مـو تــور

حـا د ثـا ت بــس خـطــر نا ک مـرگ و مـیـر نا گـهــا ن
گـشـتـه د ه چـنـد ا ز تخـطـی هـا ی بـی مـعــنـا مـو تــور

لـیـک گا ه گا ه گـرنبا شـیـم خوب مـحـطـا ط و د قـیـق
مـیــد هــد مـا را به د ســت قـا بـض ا روا ح مـو تــور

ا ز بـــرا ی تـــیــــم د ا د ن یـا تـمــا شــــا ی فــلا ن
مـیـد و د با مـیـل د ل ســر شــیـب و ســر با لا مـو تــور

غـمـزه هــا ی اســپ و ا شــتـر شــد فــرا مـو ش زما ن
هـســت قـبـول خا طــر و هــم قـبـلـۀ د لــهـــا مـو تــور

دل ربـود ه از جـوا نـا ن کــرده مـجــنــون هــا بـســی
د ر فــنـو ن د لـبـری گــرد یــده خـود لـیــلا مـو تــور

تا کـه قـا چـا ق مـخــد ر شـــد رســوم خـا ص و عـــا م
شــد رفـیـق مـجــرمـیـن و بـا نـــد مــا فـیٌــا مـو تــور

نـوجـو ا نـا ن وطـــن ا ز عــشــق ا یـن صـحــرا نـو رد
جـا ن و دل درکـف نهــا د نــد تـا کـنـنـد پـیـد ا مـو تــور

مـرهــــم زخــــم عــزیــزا ن هــمـــد م ویـا ر هــمــیــش
بـهــمـن و پـا مـیــر و بـا رک کـشــتـی صـحــرا مـو تــور

بـهــــر قــتـــل و ا نــفــجــا ر و انـتـحــا ری در وطـــن
مـی زنــد هــرجـا هــد ف را هـســت بــی پـروا مـو تــور

کــا ر مـــنـــد ا ن غــر یـــب و مــا مــوریــن کـــم بــغـــل
مـی شــو نــد خـون جـگـــر از مـصـر ف بـیـجــا مـو تــور

د خـل ما پنـج ا ســت ومـصـرف می رســد تا حـــد ســـی
زا ن سـبـب اخـر به نـقـصــا ن مـی شــود ســود ا مـو تــور

استاد فضل الحق فضل
چـغـــچــران دیار فـیــروز کــوه غــور اســد سا ل 1392 هــجــری شـمـســی

این پارچه به اسـتـقـبـا ل قـصـیـد ه الموتوریه شاعر شهیـر کشور وبا احساس وطن جناب محـتـرم راشـد انـصـاری سـروده شـده است . سـرخـرویی وسر افرازی ایشان را در عرصه رونق فرهنگ وادب از بارگاه ایزد متعال تمنا دارم.