آرشیف

2014-12-28

نجیب بهروش

عـجـب کـــه مــــن

کـمـتـر کـسـی کــه بـاعـث آزار من نشد
هـمـکــار و یـار دشـمـن غـــدار من نشد

بی آب، آسـیـاب فـلـک گـشـت بـر ســرم
کـس بـا خـبـر ز حـال رقـت بار من نشد

از نور معـرفـت که جهان را فـرا گرفت
روشـن فـضـای خـرگـه و دربار من نشد

وز دسـت جـور اهـل زمان شکوه میکنم
کـاهـل زمـانـه مـحــرم اســـرار من نشد

ایـل بـه کـام جـهـل فــرو رفـتـه تـا گـلـو
جز داغ نـنـگ جـامـه و دسـتـار من نشد

کردند مرا به روس و فرنگ آشنا خسان
با نا کسان کـجـا کـه سـر و کـار من نشد

از سـوز سـیـنـه سیـل سرشکم بود روان
راحت دمی دو دیده ی خـونـبـار من نشد

زان هیچ دیده، خاره دیاری چـو من ندید
چون هیچ فـکــری در پی اعمار من نشد

گـرد دلـیـر و بـا خـرد و لایـق و عـزیـز
کـل اخـتـیـار عـزت و ســــردار من نشد

حکام هـر چه آمد و رفـت زان همه یکی
مــرهـم گـــــــذار زخـم دل زار من نشد

دامان من به دست اجانب،عـجـب که من
فــرزنـد پـروریـدم و غـمـخـوار من نشد

 

نجیب بهروش

ونکوور کانادا
13 فبروری 2013