آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

شعــر فـردوسـی است تابان همچو خورشیـد سحر

شعـر فردوسـی اسـت تابان هـمچو خورشیــد سـحــر 
مـی د رخـشــد هـــرکـجـا د ر مـغــز ا بـنــای بـشــر
*****

با ز فــرخـاریـی مـا ا ز لـطــف و ا حـســا ن خــد ا 
کـرده اسـت با پا ی د ل درمـلک شهـنـا مـه گــذ ر

بـا ز داده قــُوت معـنـی طــو طــی طـبـــع مـــرا 
کام جا ن فـا رغ نـمـود ا ز لـذ ت شـهـــد و شکــر 

کـرده اســت از یـمـن اعـجـا ز سـخــن شـا دم چـنـا ن
کـزشـمـیـم گلسـتـا نـش هــر سـحــر چـیـنــم ثـمــر

با ز در ذهــنـم ، خـیـال و فکــر رسـتـم شــد عـیــا ن 
کـز بیـا ن هـفـتـخوا نـش نـا م رســتـم شــد ســمــر
*****
فـکــر او بـگـشـود بـرمـا بـا ب عــزت هــر کـجـــا 
خـیــره کــرده چـشـــم کـور حاســد کـوتـه نـظـــر

کـوه قا ف مغــزهـا را طـی نـمـود از فهــم تــُـنـد
انـدرین ره خورده ا سـت بـس ســا لـهـا خـون جگــر

خا طـــرات تـلـخ و شــیــریــن ز مــا ن با سـتـا ن 
مو به مـو کـرده بـیـا ن چون لـوء لـوء ودر وگـهــر 

ا ز بـــرای شـــرح حـا ل روزگـــا را ن قـــد یــم 
خورده عـمـری خون دل تا طـی نمـوده ا ین سـفــر 

شـعــر فـردوســی سـتـیـزد بــر هــیـولای شـنــیـع 
مـیـکــنــد راه بـشـر را خا لـی از خوف و خـطـــر

حـرف حـرف نکـتـه هـا ی نا ز نـیـن و د لـپـسـنـد
هـسـت تا با ن هـمچو خور هـرجا به فـرمـا ن قـد ر

تا رقــــم زد د ا ســتـا ن روزگــا را ن قـــد یـــم 
خون چکـیـده جا ی اشـک از کـلک کلک با هــنــر

با مهـا رت کـرده تـمـثـیـل صـحـنۀ جـنگ و نـبــرد
فـتـح کـرده شهــر د ل با گـرز وکـوپـا ل و سـپــر

ا ز غـرور مـلــت با عــزم و ا یـمــا ن د ر جـهـا ن
کـــرده اســت اولاد مـیـهــن را یکا یک با خـبــر

آ ن شــکــوه تـیـغ و خـنـجـر د ر نـبـرد تـن به تـن
مـی کــنــد بـر هــوش و فـکــر مـلــت بــیـنـا ا ثــر

روح رزم و روح بــزم و روح ا جــد ا د وطــن
گـشـته شـا د از شـرح حـال آن هـمـه رنـج و خـطـــر

د ا ستـــا ن جـنـگ و رزم را د مـــرد ا ن بــزرگ 
مـیـکــنـد روح جـوا نـا ن را زغـیــرت پــُر شـــرر

تا هـنـوز آیـد به گـوشــــم صـیـت و آوای سـخــن 
زا ن حکـیـم هـو شـمـنـد و زا ن ادیـب خوش سـیـر

نام نیـکـش پهـن شــد در ربـع مسـکـون هـر کـجـا
گـشـتـه شـهـکا ر بـزرگـش مـنـشأ عــلـــم و خـبــر

جای نـیـکا ن شـد بهـشـت از پـرتـو ا لــطـا ف حـق 
بـا خـد ا مـی بـا ش دا یـــم قـــرب الا الله نـگـــر

شـــد مـقـــرر د ر جـهــنــم جـای ظــا لـم لاجـــرم 
می تــپــد ا ز قـهــر او دایــم د را ن نـا ر سـقـــر

روح پا کـش با د شـادان خود به فـضـل کــرد گا ر 
چون نـزاده مـثــل ا و گـردون دون پـرور پـســر

اوستاد فـضـل الحق فـضـــل
چـغـچــران دیار فـیـروز کـوه غور حوت سال 1392 هـجـری شـمـســی

 

این پارچه به اسـتـقـبـال ا زشـعــر زیبای شـا عـر والا مقـام کشـور جناب مولانا صاحب فـرخـا ری زیر عنـوان ( فـردوســـی ) ســروده شــد ه است