آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

ز شعر دلکش مولای فـرخار

 
ز شـعـــر دلـکـش  مـولای فــرخا ر
گـرفـتـه  بلبلان شـهـد ش به  منقا ر
 
سـخــن از  جـلــوۀ  مـعــنی مــزیـن
گـهـــر ریـزد  ورا  از کلک  دُربـار
 
حقـایـق را  دهــد پا سـخ به تـلـخـی
صفـا و سـا ده  وشیـریـن و پُربـا ر
 
نگـوید گـنگ و مـبـهــم  شعـر باری
به رغـــم  حا ســد ا ن زشـت پـنـدار
 
ســرود هــمــد لــی  دارد نـوا یــش
به  ا قـلــیـم  ا دب گـردیـده  سـا لار
 
شـریـعــت را  ا مـام و مقـتـدا هسـت
طـریـقـت  را بـود هـمـرا ز وهـمکار
 
سـخـن  بـر شیـوۀ  بـیـد ل  سـرا یـد
مزیـن  نـظـــم  او  بـر  دُر شـهــوار
 
رموز عـشـق وعــرفان نـیک دا نــد
گـرفـتـه  فـیـض هـا از کوی انـصـار
 
سـلـوک و درس عـرفـا ن  نیز دا نـد
به  رســم و شـیـوه هـای پیر احـرا ر
 
ز شـعـرش آ تش عشـق اسـت مـواج
سـخـن گویـد بسـی شـیـرین و پـربا ر
 
سـخـن سنج وسخـنـدان وادیـب اسـت
حـسـودا ن خود کـنـنـد  بر عجـز اقـرار
 
سـرود عـشـق وعــرفان مـی سرا یـد
به  سـبــک  مولــوی  و ذوق عـطـا ر
 
ز  کـــوی سعـــدی و حافـظ  گــرفـتـه
خــم و پـیچ غـــزل  بر زلـــف  دلـدار
 
ز ســـوز  سیـنـۀ   پـــروا نـه   گـویـد
ســــرود عــشـــق  را تـکرار  تکــرار
 
به  فـرق مـُدعــی  کـوبـد  به  خـنـجـر
که نا یـد بر حضــورش زعـــم ا نکار
 
به تـیـغ تـیـز وشـمـشیـر سخـن  بـیـن
بکــوبـد  فـرق ، فـرق  و پـوز غـــدار
 
ازیـنـکه  مـآ مـنـم  غـور عـزیـز اسـت
گـرفـته هوش وفکـرم  رنگ کـهــسـا ر
 
تما شا ی  چـهـل ا بـدال و چـلـیـنگـش
ر بـوده  حـیــرت  د ا نـا ی  ا فــکـا ر
 
ز جا م  نا ز نـیـنــش جـا م  رو شـــن
بسـا ن  جام  جـم   با شـد  ســزا وار
 
چود یـد ی هـیـبـت شـا هـا ن غـوری
فـلک را کـج شـدی هــر بار دسـتـا ر
 
یـقـیـن  کـهـسـا ر غــور  با سـتـا نــی
بـسـا ن  قا ف با شـــد کا ن  اســـرار
 
بیا  ای نوجوان  با  شـور و احسـاس
وطـن  را خـسـتـه و بـیـمـا ر  نـگــذار
 
به  دور  کـرۀ  ارضئ و سـمـاُ  گــرد
پی  بـشـکـسـتـن   ا فـســون  اغــیـا ر
 
ز فــعـــل  ا نـتـحـار وظـُلــم  و بـیـــداد   
مشـو غافـل که دُ شمـن هـسـت بـیـدار
 
دریغ  اسـت ایـنکه دشـمـن با ظرافـت
نـمـوده  د یـن و آ یـین  را  چو ابــزار
 
به  طــرح  نـو نـظـا م  نـو بـنـا  کــن
کـهـــن هــا ی کـهــن با  خا ک بسپا ر
 
به  ضـد ا جـنـی  مـــردانه  کــن  رزم
که  دُ شمــن را نـبا شـد  تا ب پـیـکا ر
 
ترا قـوت  سخـن بـمــب  ا تـُوم هسـت
ا گــــر با شـــد  تــرا عــزم  ســـزاوار
 
یـقـیــن  کـز جوهــــر مـعــنـی  بگـیـرد
جهـان  رنگ  دیگـر با  طرح شهـکـا ر
 
دلـش چون بحـر بی پایان فـراخ اسـت
جهـان گـنجـد در آن صـد بار وصد بار
 
ثـنـا خوان ثـنـا ی حـق تـعــا لــی اسـت
کـسـی کا و قـلـب  معـنی کـرده  اشـکار
 
ز شـعــرش حـُــب  معــنـی مـی تـرا ود
خــدا کــرده عـطـایـش  حـُســن گـفـتـا ر
 
یگا نه  قلـب یا را ن کــرد ه  تـسـخـیـر
به  اخــلاق  حـمـیـده  حـُسـن  کـردا ر
 
اگـرچه  ظـا هــرا  ازغـور دور اســت
ولی دارد به یـا را ن  لـطـف  بـسـیـا ر
 
فــروغ  د یـده و دل هــســت  دهـــزاد
که  دایـم با شــد ا ز حا لــم  خـبـر دا ر
 
 دلـش شا د و زما نـش  با د  د ر  کا م
به این حـسن  نظـر لـطـف ها ی بسیـا ر
 
فــروغ  د یـد ه  هــا  لـعـــل  بــد خشـی
سـخـن گـویـد بـسی شیـرین و سـر شا ر
 
شــده چـنـد ی که  احوا لـــش  نــد ا رم
نـمـیــد ا نـم چطور اسـت حال واطــوا ر
 
ز خوشـنـود وعــزیــزی  مـد تـی شـــد
نـیـا مــد  مــژدۀ  بـر قـلـــب  بـیــمــا  ر
 
ز شـا ه مـحـمـود  اسـتـا د  خــرد مـنــد
نـیـا مــد  نا مـۀ  مــر قــومــه  یـکـبــا ر
 
ز  مـشـفــق  هـــمــد م  د یــر یـنـۀ  مــا
نیـا ورد  پــیــک  ما از سـوی د لــد ا ر
 
ز فـضــل و شـفـــقــت یا را ن هــمـد ل
چو مـنـصور هـُو زنـم  بر شـوق دیـدار

 

اوسـتـاد  فـضــل الـحـق  فـضــل
چغچــران دیار فـیــروزکــو ه غــور جوزای سال 1393 هـجـری شـمـســی
 
این پارچه به استـقـبـال سـرودۀ مولانا صاحب عبد الکبیر فرخاری زیر عنوان فروتنـی رقم زده شده است  هکـذا از بزرگواران  وعزیزان که همواره این حقیر را به دعا های شان یاد کرده اند نیز ذکر خیری رفته است. یاد همه دوستان وعزیزان وفرهـنگیان که به بزرگواری شان بر این عاجز دور از مراکز دانش وفرهنگ وتمدن لطف خاص ونظر نیک دارند بخیر باشد وروزگار به کام شان با دا ! آمیـن یا رب العالمین !