آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

دلـم از هـجـر یاران ســرد و خاموش

دلـم از هـجــر یا ران ســرد و خاموش
چـو ا یــا م زمـستـان ســرد و خاموش

زبــیـــداد فـلـک بـر خـلـــق ا فـغــــان
ره ورسـم بزرگان ســرد و خاموش

رسـوم مهــر وشفـقـت گـشـته منسوخ
زچـشـم تـنگ ترکان ســرد و خاموش

به یـا د هـجـرت یـاران به غــربــت
برم این رنج حـرمان ســرد و خاموش

ره و رســـم محـبـت عشـق و امـیـــد
به کنج طاق نسیان ســرد و خاموش

مـیـان مسـجــد و مـحـراب و مـنـبــر
سـرود نـغــز قـرآن ســرد و خاموش

مـکا تــب اکـثـرا مســدود و مـحــدود
د بستان در دبستـان ســرد و خاموش

نـوای دلـکــش نـی هـای چـو پــان
بیا بان در بـیـا بان ســرد و خاموش

نوای قـمـری و بـلــبــل درین مـلـک
گلـستا ن درگلسـتا ن ســرد و خاموش

مـیــان خـیــمـه و خــرگاه و ایـــلاق
خـروش دامـداران ســرد و خاموش

سیـه چـشـمـان ومـهـــرویـان قشـلاق
زغم رنجوروحیران سـرد و خاموش

ز اشـک و مـاتم گلـگـون کــفــن هـا
صــدای آبـشـاران ســرد و خاموش

میان کـوهــسـا ر و د ره هـــا نـیــز
نوای چشـمـه ساران سـرد و خاموش

زبــیــــم ا نــفــجـا ر و ا نـتـحـا ری
روان و مغــز انسان ســرد و خاموش

درون د ره هــا ی سـبـز و شــا داب
نـوای نغــز مـرغـان ســرد و خاموش

دریــن ویرانه مـیـهـــن ای عـزیـزان
فـغــا ن درد مـنــدان ســرد و خاموش

زبـس خـون رفـتـه از چشمـان مـیهــن
نوای کـبک خوشخـوان سرد وخاموش

زبــیــم تـرس وتـهـــد یـد و شکـنـجـه
صــدای نا زنـیـنا ن ســرد و خا موش

نـوا ی قـمــری بلــبـــل درین مـلـک
گلـسـتان در گلـسـتا ن ســرد و خاموش

مـیـا ن موج بـرف و ا بــر و بــا را ن
نـفـیـر وبا نگ زاغـان ســرد و خاموش

مـهــاجــر هـا ی مـیـهــن د ر غــر یـبــی
بـه یـا د کا بلـسـتـا ن ســرد و خا موش

سـیه پو شـا ن مـکـتـب سـو گـوا ر نـــد
ز شــر بــد سـگا لا ن ســرد و خا موش

یـقـیــن دارم به فــضـــل حــٌی داور
رسـد این روز پایان ســرد و خاموش

به بازوی جـــوا نـا ن خــرد مــنـــد
شود این نقـص جبران سـرد و خاموش

یقـیـن کا یـن اشک و آه و خـون مـلـت
کنـد یک روزطغـیـان ســرد و خاموش

ز آ ه و نالــۀ هــــرد م شـهــیـــد ا ن
شـود یکـبـا ره طوفان ســرد وخاموش

شــو د وارونه یـکـســر کاخ بــیــــد ا د
زقهـر وخشــم یـزدان ســرد و خاموش

جـنـا یـت پـیشـــه هــا ی بــی مــٌروت
شـوند خـوارو پـریشـان ســرد و خاموش

بــســوزند خا نـهُ فــر عــو نـیـــا ن را
بـه امـر حــٌی سـبـحـا ن سرد وخا موش

سـپـس مـرغ ســعــا د ت مـی زنــد پــر
مـیـا ن باغ و بـسـتا ن شـا د و خـنـدان

 
 
استاد فضل الحق فضل
چـغـچــران قوس سال 1391 هـجـری شـمـســی
این پارچه به استقبال سرودهُ زیبای برادر عزیز و مهـربانم جناب محـمـد ابراهیم ساغری زیر عنوان خموش سروده شده است و من احترامانه آرزو مندم تا عنوان سرودۀ شانرا ((سرد وخاموش )) بگذارند. زیرا من عنوان سروده ام را ((سرد وخاموش – شاد وخندان)) گذاشته ام که به توفیق خداوند متعال وهمت بلند ملت افغان اهل خبره ودانش وسیاست وبخصوص جوانان کشور وتلاش تک تک هموطنانم از حالت سرد وخاموش انشاءالله به حالت شـاد وخندان تغییر خواهــیـم کرد.