آرشیف

2018-1-4

صدیق رهپو طرزی

در ژرفای یک گرداب بارق شفیعی

من َسر و توان نوشت یک نقد ادبی، چی رسد به شعری، را ندارم و نی در این خط چیزی می نویسم. اما، مه ِر پرویز شفیعی، فرزندش که در خط گسترش کارهای فرهنگی مایه گذارده است ـ با آن که من تا ٔ سروده های بارق کنون از نزدیک به دیدش توان نیافته ام ـ دفتر تازه شفیعی را که به کوشش خودش، نشر شده است، برایم ارسال نمود، من را به آن واداشت تا دیدگاه ام ـ تنها و تنها دیدگاه ام ـ را در زمینه بنویسم. 

ادامه مطلب در اینجا