آرشیف

خوشـا ! پـروان و سیـل  ارغوانش
خوشـا ! دشت و در و آب  روانش
 
به  ایـام  بـهــا ر از سـبــزه  و گل
حـریر روم و چیـن است بوستانش
 
بهــارانـش رقیـب  بلخ  با می است
طــراوت  می  تـراود  از خــزانش
 
زبس مقبول ومرغوب وجمیل است
فلـک   گـشتــه  تو گویـی  باغبانش
 
زمیـن  و آسمانـش  گــشته  گلپوش
دل  و جان  شـــد  رهـین گلستانش
 
فلکسـا  کـوهـسـا ر  ارغوان پـوش
گشاده  ره  به  سویی کهـکـشانـش
 
ســرود هـمــدلـی خوانـنـد  ایـنـجـا
زن  و مــرد  و هـمه  پیر وجوانش
 
تـفـــرجـگاه  خاص و عـــام  باشــد
در و دشـت و فـضـایـی دلـستـانــش
 
بیا !  بشـنـو حد یـث مهــر وشفـقـت
به   بُـسـتان  از  زبـان  بلــبــلانــش
 
چه بـنـویسـم ؟ صفات  ارغوان  زار
نگــنــجــد  در قلـم  شـرح  و بیانـش
 
شکوهـش تا کـنـشکا ی کـبـیـراسـت
بـیـا ! بـنـگـر تـو آن نا م و نـشـانـش
 
ز مـرز پکـتـیـا  تا  غـور و  واخان
ســرود هـــمـــدلــی خوانـــد شبانـش
 
هــریـوا  و فـراه  وخوســت و کابـل
شـعــارو حـرف  وحـدت  بر زبانـش
 
ز هـلـمـنــد  و جـلال  آبـاد و قــنــدز
به  بـزم  مـهـــر ســـوزد  با میـانـش
 
الـهــی !  خود  به  پاس دوستا نـت
نگـهـــدار از بــلا هـای  زمـا نــش
 
خداونـدا ! ز شـر جـهــل  وبــیــداد
امـانــش ده   امانـــش ده  اما نــش
 
الهی !  تا دم  محــشـــر بـود شـا د
به  مـلــت  مـیـلـه هـای ارغـوانـش
 
ز فضــل حضـرت  دادار خواهـــم
شـــکـوه  و شـا ن عـهــد  باستانـش

استاد  فـضــل الـحـق  فــضـــل
شـهــر هـــرات حـمــل سال 1396 هـجـری شـمـســی