آرشیف

2015-5-28

استاد فضل الحق فضل

خـوشــا غــور و خـوشــا آب و هــوایــش

خـو شــا  غــور  و  خـو شــا   آب  و هــوا یــش
خـو شــا  د شـت  و  درٌ  و کـوه  و  فــضــا یــش  
 
بـهــا ر ش  خـو شـگــوار  و سـبــز و  خُــرم
دل  و جـان  مـی  بــرد   شُــور  و  نـوا یــش
 
ز نُـزهــت باغ و راغــش چون بهـشـت اســت
چـو  کـو ثــر  مــی   درخـــشـــد  آ بـهـا یــش
 
خـــد ا  از  بــس  کـه  خـو بــش  آ فــر یــد ه
فــلــک   شــد  مـحـو تـمـکـیـن  و لــقــا یــش
 
ز بــس  کـهـسـا ر  ا و  با لا   بـلـنـد  ا ســت
جــهـــا ن   شـــد   و ا لـۀ    قــد  رســا یــش
 
جــمــا ل   د ره هـــا ی  پـُـر خــــم  و  پـیــچ
د و چـنـدا ن  کـرده  حُــســن  د لـبـر با  یـش
 
ز  رنـگ  لا لـه  هــا ی  ســرخ  و زرد اسـت
مُـکـــلـــل  هـــرکـجــا  رنـگــیــن   قـبـا یــش
 
بـیـا  ا ی  هــمــوطـن  با عـشــق  و اخــلاص
ز  نـــو  بـگــــذار  تـهــــد ا ب  و  بـنـا یـــش
 
غــبــا ر  کــیــنـه  از  د لـهـــا  هــمــی شــوی
کـه جُـز شـفــقـــت  نـمـی  با شـــد  سـزا یـش
 
کـنـون  رنـجــیـــد ه  از جـور زمـا ن  ا ســت
نــد ا نــــد  عـــا مـــل  جـــور و  جـفــا یــش
 
به آ ن  رنـجـــیــد ه  د ل  با ری  بگــو یـیــد
طــبـیــب  و  نُــســخــه  و درد  و  دوا یـــش
 
سـرود  هـمــد لـی  ســر ده  د ریــن  مُـلــک
صــدایـش کـن  صــدا یـش کـن  صــد ا یــش
 
به ســیــر و ســرعـــت  د نـیـــا  نــظــر کــن
به جـا ن  بـشــنــو  تـو آ هــنـــگ  دُ را یـش
 
و گـر نـه  د شـمــن  خـونـخـوا ره  هــر گــز
نـگــو یــد  حــرف  مـعــقـو لــی   بـرا یـــش
 
یــیـقــن کا یـن  مـلــت  غــمـــد یــد  د ا یــم
بـســـوزد  هــمـچــنـا ن  انــدر    عــنـا یـش
 
بـه  لـیــلا ی  وطـــن  مـا نــنــد   مـجـنـــون
فـد ا کـن  جـان  و  تـن  د ر خـا ک  پا یــش
 
و یا  مـا نـنـد   فـرهــا د  ا ز ســـر  صـــد ق
به  جـا ن  می خــر  هـمـه  درد  و بـلا یــش
 
د لــم  هــــردم  به  یا د ش  مـی  زنـد  هــو
شــد م  مـد یـون  و  مـر هــو ن  و فـا یــش
 
خـد ا ونــد ا !  به  فــضـــل  بـی  مـثـا لـــت

نـگـهــدار از  گـزنــد  عــهـــد  و  لــوا یــش

اوســتـاد  فـضــل الـحـق  فــضـــل
شـهـــر فــراه  اول جـوزای سـا ل 1394 هـجـری شـمـســـی
این پارچه در شرایط  هـوای گرم شهر زیبای فراه وبه یاد بود هوای گوارای غور در ماهـهـا ی جوزا تا میزان سروده شده است .بدون مبالغه  طی همین مدت هوای آن به شکل طبعی خیلی گوارا هست که ساکنین آن  نه ضرورت به پکه دارند ونه هــم موجودیت وروشن کردن کو لــر. آرزومندم به لطف خداوند بزرگ روزی فرا  رسد تا همه هموطنان ما با خاطر آرام هرجا که بخواهند بروند یعنی زمستانها در مناطق گرمسیر بروند  وتابستانها را با روح آرام در مناطق سرد سیر زنده گی کنند.