آرشیف

2014-12-23

استاد فضل الحق فضل

بـه مـنـاسـبـت شـهـادت نـوروز جان

ســـلا م ا ی  نــو نـهــــا ل عـصـمــت ا لله           کـه با خـو نـت نـو شـــتــی صـبـغــت الله
شـنـــیــــد م ا یـنـکــه پــور  نـو جـوا نــت            د لـــیــــر و یــــا ور  رو ح و  روانـــت
هــمــا ن نــو رو ز  نا م  نــا م گـســــتـــر            جــو ا ن  پــر خـــر و ش  مـهـر پــرور
جـو ا ن نـو خـط  و  نـو خــا ل عـصــمـت            کـه بـنـو شــتـه بـه خـونــش نـام عـفـت
به د ســت د شـمــن بــد خـوا ه بــدکـیــش            که برانـسان چـوعـقـرب میـزدش نیـش
شـقـــی و سـر کــش وسفا ک وخـونخوار            بـه هــمــراهـی  جـمـعـی دز د طــــرا ر
بـرا ی کـشــــتـــــن  وجــر م  و خـیـانــت             کـــمـــــر بســـتــه بــه ا نــواع جـنایـت
به مـر مــــی هــا ی آ تـشـــــزای ایـشان             به  یـورشــهــای  بـی  پـــروی ایـشان
شـکـســتـه قا مـت چـو ن ســر و نـوروز             تـنی مـوزون هـمچـون غـرو نــو روز
میـا ن دود و آ تــــش نـو جوان سوخـــت             چو پروانه درآ نجا جسم وجان سوخت
تـــرا تا  نــا م نـــیــک نـــو ر وز کـردنـــد            بـســـی شـبــهـــا بـه  یـادت روز کردنـد
بـه ا مـیــد ی که روزی شــا د گــــــردنــد             ز قـیـــــد و بـــنــــد غـم آزادگــرد نــــد
عـر وســــی  آ ور نـد ت حســب دلخــوا ه            بــــر آ رنـــد هــم ز د لـها رنج  جانکاه
تــرا شـا د ا ب  و هـــم  دلــشــا د  بـیـنند             بــــــر ی ا ز ذ لـــــت  و بـیـداد بـیـنــنـد 
ولـی  ا یـن خـیــره سـر های بـد انـد یـش            تـرا کـشــتـنـد و یـاران گـشـتـه  دلریـش
مـگــر ا ی نـــو جـوا ن خـفـتـه در خـون             رســد فـــریــاد مـا تـا چرخ گـــر د و ن
بـگــــیــر د  دا مــــن چــــر خ فــلـــک را             بــیــــــا زا رد  فـــــغــــان مـا مـلک را
ز حـق خـوا هــیـــم جــزای ظـا لمـا ن را             شـکـســــت  ســارقـــان و خایـنـان ر ا
بـــه عــــــز م آ هـنــیـنـت ای ای د لا و ر            کــــه با شــــد نـا م تـــو بـا جان بـرابــر
تـــو  د ادی  درس مـردی مــرد و  زن را            بـه خـونــت ر نـگ کــردی مر کـفـن را
گــز یــــد ی تـــا رهــی مـر دا نـــگـــی را            رهـــی  د یـــن  و  رهـی آزاده گــی را
نـثــا ر نـنــگ و نا مـــت کـــردی جـان را            نــمـــودی کســــب فـــخـــر جـاودان را
شـهـا د ت را کـه مـیــراث عـظـیـم اسـت             یـقـیــن کـا و  دعـوت رب کـریـم اسـت
نصـیــــب خـو یـشـتـن کـردی بـه عـــز ت            غـــرور و افـتـخــار و نـنگ وعــفـــت
خــد ا یا خـود به لـطــف  فـضــل واحسان            بــه حــق  مـصـطــفــــی  و چـار یاران
بـد ه صــبــــر ی بـه مــا م و بـاب نـوروز            بـه جـمله  مـرد  و زن  احباب نـور وز
بـه فــضــــل حـق عـطـا کن  صـبـر تامـی
نـوا ز ش کــن ز فـضـل خـود  به جــامـی

 

اسـتاد  فـضـل الحــق فـضــل
شـهــر فـیـر و ز کـوه خـزان 1388 هـجـری شـمـسـی
این پا ر چه شـعـر به پا س خا طـر د وسـت گـرا نـقـدر وعـزیـز  جا ن و دلـم مـحــتـر م عصـمـت الله خان افـسـر پولـیس هـرات که هـمت عا لی ودفاع مـشـروع ودلیرانه وحـمـا سه ا فرینـش بر جلال شـکـوه غورو عـزم واراده آ هـنِیـن غـوریـهــا  ا فـزود و با  دفا ع دلـیرانه  با شـهـا مت خدا داد در آن آ تش سـوخـت  و آ یـیـن سـوخـتـن را در راه حـب وطـن و نوا میس ملـی به مردم ومـلـت ما آ مـوخـت و در خـزان سا ل 1388 سـروده شـده است (هـمـزمان با شـهـا دت نا به هـنـگام آن نـور چشـمـی ام) که هـر گـز ند یـد مـش و داغ  ا ین دیدار تا قام  قیامـت در د لـم با قـیـسـت  . برای والدین داغـدیده واهـل بیت شـریفـش  صـبـر جـمـیـل وبرای فـیـروز شـهـیـد اجـر جـزیـل وفـر دوس برین را از با رگاه ایزد متـعـا ل و خا لق لا یزال تـمـنـا دارم. آمـین یا رب الـعـا لـمـیـن !