آرشیف

2014-12-23

استاد فضل الحق فضل

بــوی غــور

مــیـرسـد از هـر طـرف انـدر مـشـامـم  بـو ی غــور
کـاش بـیـنم شـاد و خـنــد ا ن  آن  بـت  دلجـوی غـور
 
ر نچ  هجـر ت  کـرده  روح  و قـلب  یاران را فگا ر
وای و دردا  ! چـیـست درمان غـیـر آن  داروی غـور
 
شـد بـهـار امٌا  وطــن رنـگـیـن  به خـون  ملت اسـت
لا له رسـت از خـاک مـیـهــن هـر کـجا  درکوی غـور
 
دشـــــــت و  درهٌ   وادی  و دریــــــــــا  و کـــــــــــو ه
چــشـم بـر ره  مـنـتـظـر بـر مـقـد م  تـان سـوی غـور
 
تـشـنـه ُ دیـدار یـاران هــســت  بیــشــک  مــیــهــنــم
آ بـشـــار  و  چـشــمه ســار رود بــار  و جـوی غـور
 
کـبک و باز و چرخ و شـاهـین وعـقـاب این و طــن
 پر زنان انـدر فـضـای صاف  وبـس خوشـبوی غـور
 
بـس شنیدم قـصـه هـا از حلقه های ذکـــر و جــهــر
یـاد بادا !  ذکــر  جـهـر وهـــو و یا مـن هـوی غـور
 
نیـسـت کــس دلـسـوز ایـن ملـت دریـغ  وحـسر تــا
کاش! شـستی کـس غـبار از چهره و گیـسـوی غـور
 
چـشـم خـونبار فک بـرحال ا یـن کـشـور گواه اسـت
شــد  شکار تـیـر دشـمـن  ایـن زمان آهــوی غــور
 
 
ا و ســــتــا د  فـــضــــل ا لــحـــق فــضــــــل
غـور حـمــل سـا ل 1389 هـجـری شـمـسـی
 

ایـن پا ر چـه بـه ا سـتـقـبـا ل شـعــر ز یبـای جـنـاب اوستـاد غــلا م حـیـدر یـگـانه زیر عــنـوان ( بـوی غــور ) سـروده شـده اسـت