آرشیف

2014-12-24

استاد فضل الحق فضل

ای وطـنــداران! بیاییـد درد خود درمان کنیم

ای وطـنــد ا را ن ! بـیـایـیــد درد خــود درمان کـنــیـــم
از صـفــا و صـــد ق بـا هــــم سـر ز نـو پـیـمـان کـنــیـــم

آیـۀ والــصـلــح و خــیــرُُا شــــــد شــعــآ ر مـسـلــمـیــن
را ه و رســـم و کا ر خـود بـر وفـق آن بـنـیـا ن کـنــیـــم

از یــتــیــــم و بـیــنــوا و مـــا د ر هـــر د م شـهـــیـــد
گه به مـهــر وگه به احسـا ن حال شـان پـرسـان کـنــیـــم

گــرد رخــسا ر یـتـیــمـا ن را بـیــفـشـا نـیــم به لـطــف
جـا ن فــــــد ا ی هـــمـــت آ زاد ۀ ا فــغــآ ن کـنــیـــم

بـهـــر اطــفـــا ل عــزیـــز ا ن و شــهــیــد ا ن و طـــن
با مـحـبـت چون بـرا د ر جـا ن و د ل قـر با ن کـنــیـــم

با گـذ شـت وعـفـو و بـخـشـش صـلـح و شـفـقــت آ وریــــم
خـا طـر ا یـن مـلــت ر نـجـور خـود شــا دان کـنــیـــم

کـا ر و کـوشـش را شـعــار و لـطـف و احـسـا ن را عـمـل
تا که ایـن پـسمـا نـد ه گی را ســر ز نـو جـبـران کـنــیـــم

ا صـل صــد ق وکا ر وپـیکا ر ، اصـل و حــد ت د ر عـمـل
بـا د را یــت کا خ بــیــد اد و ســتـــم ویــرا ن کـنــیـــم

طـا لـب بـی عــلــم و دانـش چیــت جــز گـمـراه مــحـض
خـو یـش را بـر حــکـــم قـرآن یـکـد ل و یـکسـان کـنــیــم

شـور و عـشـق و حــب مـیـهــن گـر شــود مـضـمـون مــا
می تـوا ن با سـا د ه گی این شـا م وشـب رخـشان کـنــیـــم

رهــروا ن را سـتـیــن را فـضـل حـق با شــــد ضـمـیــن
تـا کــه قـا نـو ن وطــن بـر حــکـــم آن قــرا ن کــنــیـــم

نـور رحــمــت کــور سـا زد چــشــــم بـد خـوا ه و طـــن
چـشـــم جـا ن با نـور دا نـش هــر کـجــا تا با ن کـنــیـــم

بـر فــــرا ز خــا نـــۀ و یــــرا نــۀ هـــر هـــمــو طـــن
خـا نۀ د ل را به یـا د کـلـبـه اش عــمـران کـنــیـــم

تا مـهـــا جـــر شــــد ز کـــشــور مـــردم ر نـجــور مـــا
مـی بـبـا یــد روز و شـب بـر یـا د شـا ن گـریا ن کـنــیـــم

ای عــزــزا نـی ! به غــربـت رفـته ا نـد ر مـلـک غــیـــر
هـمـچـو روح ا ز قـا لـب تـن سـوی هــم طـیــران کـنــیـــم

کـور شــد چـشـمـا ن مـا ، مـا نـنـد یـعـقــو ب ز ا نـتـظــا ر
چـشــم خود رو شــن به روی یـو سـف کـنـعـآ ن کـنــیـــم

کـیـنـه هــا ا ز د ل بـشــو یــیــم خـا ص بـر یــا د خــــد ا
د ل زعـــقــــد ه پـا کـــتــر ا ز غـنـچـۀ خـنــدان کـنــیـــم

استاد فضل الحق فضل
چـغــچــران قـوس سـآل 1391 هـجـــری شـمـســـی
ایـن پا رچـه به اسـتـقـبـا ل سـروده ها ی زیبای برادران دوستداشتنی وصنفی های قدر شناسم هریک مـحـتـرم غلام دستگـیـر خان خُـر سسـنـد و محـتـرم حاجی صاحـب محـمـد قا ســـم عـلــم که در مـورد اعـلان مصالحه واشـتـی مـلـی ،مـلـت در اتش نفاق وشـقـاق سـوخـتۀ ما افـغـا نـسـتـان عـزیـز ســروده شــده است. که از شـراره های این آتش جانسـوز وخانمان برا ندار تا هـنـوز اتـش حقـد وحسـد در دل های مردم رنجور ما زبانه میکـشــد و هزار ها هـمـوطن ما جان را به جان آفرین سپردند وهـزارها بیوه ویتیـم وبی سرنـوشت از آنها باقی مانده است وهزار ها هموطن ما به کشور های بیگانه مهاجـر شده اند و قـلـوب هـزارها هـزار هـمـوطن مــا در فراق وطن شان ویاد عزیزان در غبربت شان ریش ریش اسـت و لی با کمال تا سف که هـنـوز هـــم د ل های کینـتوز حا سـدان سیه دل وکور مغـزان سیه پندار شاد نشـده و میخواهند این ملت همچنـان درین آتش خانماان سـوز وجانگاه ،بسوزند وایشان از تما شای ا ین سوختن و گذا ختن لذت ببرنـد. از بارگاه رب العزت تمنا دارم تا به لطف خویش این عایلۀ جنگ را به پایان برساند. آمین یا رب العـا لـمیـن!