آرشیف

به عنوان یک جوانی که حد اقل چهار سال می شود راجع به تحولات افغانستان  کتاب می خوانم، و باورمندم که یکی از عوامل عمده واساسی که وطن ما یک نانش دونان نمی شود همسایه ناخلف ما یعنی پاکستان است.
هدفم از پاکستان ملت پاکستان نیست وشایدم دربین ملت پاکستان افراد شریف، باعزت وباحرمتی باشد که در افغانستان نظیر نداشته باشد؛اما خواه به پذیریم وخواه نپذیریم مجاهد افغانستان  وطالب افغانستان درگهواره پاکستان تولد وبزرگ شده بود وفعلن هم طالبان یا مخالفین همان کمپ ها وهمان امکاناتی  را در دست دارند که در زمان جنگ برعلیه حکومت کمونیست ها مجاهدین افغانستان در دست داشتند واین زمینه را هم دیروز وهم امروز رهبران پاکستان مساعد نموده و می نمایند .
رهبران پاکستان هر گز به افغانها دید نیک نخواهند گرفت، وبر هیچ انسانی عاقل پوشیده نیست که پاکستان فرزند و وفادار آمریکاست، و آمریکا کشوری یست که متحدین اش را هم چون گنجشک در چنگ می گیرد ونخست تلاش می کند پرو پال متحید را بشکناند  وبعد آنقدر دانه اش می دهد که نه بمیرد ونه زنده بماند، و درین میان اگر صادقانه حوادث و بد بختی افغانستان آسیب شناسی شود باید درقدم نخست از مجاهدین ویا بهتر گفت بقایای مجاهدین که فریب خوردند حد اقل کاری که می توانند در برابر رسانه از حقایق وحوادث که در زمان جهاد به چشم خود مشاهده نمودند پرده بر داشته  وازملت  وآرمان شهدای افغانستان معذرت بخواهند واین  عمل مجاهدین بدون شک برای مردم یک درس عبرت و یک آگاهی کامل برای تمام اقشار جامعه می شود وسر انجام مبارزه ها و دست های پس پرده امروز هم روش شده ودل مردم حتمن برای وطن شان می سوزد و دوباره فریب نمی خورند.
در هر صورت استعفای نبیل وچهرهای ضد سی ای ای وای اس آی از ریاست امنیت ملی یک فاجعه است که می تواند نظام فعلی را همچون نظام دکتر نجیب به دامن افراد واشخاص سقوط دهد که هیچ درک وشعوری حکومت و حکومت داری ندارند…
ما مردم این وطن  مردم هستیم که از تاریخ گذشته مان فقط در فخر فروشی های وطعنه زدنها بر یک دیگری مان استفاده می کنیم وبس وهیچ زمانی بر حوادث ضروری تاریخ توجه نداریم و دیدگاه مان  خود خواهانه واحساساتی است. اگر می توانیستم همه دردهایم را بنویسم حتمن مریض نمی شدم امیدوارم دوستان درقسمت نقد نظر مرا یاری فرمایند.

نوت : باید متوجه شد که با پوف پتاق های امرالله صالح این حالت نسبی کاملن نابود خواهد شد وما باسیاست  های پرو پاگنی امرالله خانه مان را به دست خود به آتش می کشیم…

کوهین