آرشیف

2015-1-13

شیرین نظیری

اجــــلاس سران نـاتـــو در شیکاگو، نگرانی زنــــان افغانستان

قراراست نشست سران دولت های عضو پیمان اتلانتیک شمالی " ناتو "با شرکت بيش از 60 رهبرکشورها و سازمان هاى بين المللى به شمول سازمان ملل متحد،بانک جهانى واتحاديه اروپا "21 – 22 مى " براى دو روز در شيکاگو برگزارگردد. درین اجلاس پروسۀ انتقال مسولیت های امنیتی به نیرو های افغانستان، تمویل نیروهای افغانستان ونقش جامعه بین المللی پس ازسال 2014 میلادی مورد بحث قرارخواهند گرفت. 
افغانستان کشوریست که درجریان بیش ازیک دهۀ درخط اول مبارزه با تروریسم قراردارد ودرین مدت قربانی های بیشماری داشته است . از کودکی چشم نکشوده به جهان دربطن مادرش ، تاعروس ودامادی پا نگذاشته درحجله اش و ازدخترو پسرجوان نورسته که با عالم آرزوهای نا رسیده به خاک وخون خفتند ومادران شان را تا دم مرگ داغدارنموده ودرسوگ عزیزان خود نشاندند. 
امروزهزاران مادرخسته ازجنگ ، خسته ازسوگواری درغم شوهران ، فرزندان ، خواهران و برادران خود نشسته هستند وزیاده ازین جنگ نمی خواهند و بیشترازین تحمل ندارند که توته و پارچه فرزندان مکتبی خود را از روی جاده ها و کناردروازه مکتب با کتاب ها وکتابچه های به خون ترشده جمع کنند. ایشان با صدای مملو ازغم و درد، درگلو خفه شده انتظارقطع جنگ را ، با تحکیم امنیت سراسری درکشوردارند و با صدای لرزان واشک درچشمان می گویند که بچه کشی بس است، آدم کشی بس است و بلاخره انسان کشی بس است. آخرما هم انسانیم و حق زند ه گی کردن را داریم.
زنان درجامعه مرد سالار افغانستان با وجود کشتار های بیرحمانه ،چالشها و مشکلات فراوانی که در ده سال گذشته به آن مواجه بوده اند، به حقوق و آزادی ها نسبی دست یازیدند. ازجمله قانون منع خشونت علیه زنان، قانون حمایت از خانواده، پلان کاری ملی برای زنان و پالیسی های وضع شده به ارتباط حقوق زنان رااز دستاوردهای عمده در طی ده سال گذشته در راستای محو تبعیض علیه زنان درافغانستان میدانند . ولی این دستاورد ها برای زنان شکننده بوده وهشدارهای ازجانب سازمان حقوق بشر ودموکراسی افغانستان ارائه شده که با خروج نیروهای بین المللی ممکن است آزادی زنان محدود شود. 
طوریکه ما می بینیم اکثریت زنان جامعه ما درحال حاضر با موجودیت ناتو از فرصت های آموزشی برخوردار نیستند، آنها درمعرض خطرقراردارند، اعتماد به تضمین امنیت خود ندارند وهنوزهم مورد خشونت قرارمی گیرند وازابتدائی ترین حقوق دربعضی ازنقاط کشورمحروم هستند. همچنین زنان تحصیل کرده کشورما بخوبی میدانند که نيروهاى امنيتى افغانستان، ظرفيت و قابليت لازم را جهت پاسخ دهى به نيازهاى امنيتى اتباع کشور بویژه حمایت اززنان و کودکان ندارند و آنان مطمئن نيستند که اين نيروها بتوانند معيارهاى حقوق بشر را رعايت نمايند. 
بناءً زنان افغانستان چشم انتظار كمك مالی به افغانستان برای تامین هزینه نیروهای نظامی، ظرفیت سازی برای نیروهای امنیت ملی افغانستان وتقویت نهاد های دموکراتیک درسراسرکشورپس از سال 2014 می باشند.
زیرا این کمک وحمایت برای تامین امنیت این کشور جنگ زده و نوپا وهم چنین برای مبارزه با تروریسم ، ودستاورد های یک دهه وحمایت ازحقوق زنان ازاهمیت خاصی برخوردار می باشد . 

افسران زن در شمال افغانستان شکایت دارند که با آنکه در وقت استخدام وعده ی برخورد مساویانه برایشان داده می شود، اما در عمل زمینه ارتقای زنان در صفوف پولیس وجود ندارد و مجبورند کارهای بسیار پیش پا افتاده را انجام دهند. افسران زن در شمال افغانستان شکایت دارند که با آنکه در وقت استخدام وعده ی برخورد مساویانه برایشان داده می شود، اما در عمل زمینه ارتقای زنان در صفوف پولیس وجود ندارد و مجبورند کارهای بسیار پیش پا افتاده را انجام دهند.افسران زن در شمال افغانستان شکایت دارند که با آنکه در وقت استخدام وعده ی برخورد مساویانه برایشان داده می شود، اما در عمل زمینه ارتقای زنان در صفوف پولیس وجود ندارد و مجبورند کارهای بسیار پیش پا افتاده را انجام دهند. افسران زن در شمال افغانستان شکایت دارند که با آنکه در وقت استخدام وعده ی برخورد مساویانه برایشان داده می شود، اما در عمل زمینه ارتقای زنان در صفوف پولیس وجود ندارد و مجبورند کارهای بسیار پیش پا افتاده را انجام دهند.