آرشیف

2014-12-27

نجيب الله صبا

آرزوی من

 

یک قامت چون سرو و سپیدارم آرزوست
کبوتر صلح برسرِ دیوارم آرزوست
این مرغ دل بند شده با این قفس خون
آزادی این مرغ گرفتارم آرزوست
این دست اجنبیست بهر افتراق ما
همبستگی و ملت بیدارم آرزوست
در رزم و نبرد زندگانی هردم
پیروزی این مردم دیندارم آرزوست
بهر صحرا و دامنت ای میهن من
نکهت گل بهار درکوهسارم آرزوست

 

این سروده ای نا چیز را به استقبا ل از شعر حضرت مولوی سرودم خدا کند که مورد قبول شما عزیزان قرار گیرد و اگر کدام کاستی داشته باشد از تک تک تان پوزش میخواهم.