X

آرشیف

علم و دانش
آوریل 2, 2017

گل احمد محمدی

دنبال کردن نویسنده
کبوتر بــــــچه ای با شــــــــــوق پرواز
به جرعت کــــــــرد روزی بال و پر باز
پرید از شاخـــــــــــــــکی بر شاخساری
گذشت از بامـــــــکـی بــــــر جو کناری
نمودش بس کـــــــه دور آن راه نزدیک
شدش گیتی بــــــــه پیــــش چشم تاریک
زوحشت ســــــست شد بر جـــای ناگاه
ز رنج خـــــــستگی درمـــــاند در راه
فتاد از پای کــــــرد از عجز فریاد زد
ز شاخی مــــادرش آواز ســـــــر داد
تو را پرواز بــس زود است و دشوار
ز نو کاران کـــه خواهد کار بــــسیار
هنوزت نیــست پای برزن و بـــــام
هنوزت نـــوبت خواب است و آرام
تو را توش هنر می بایست اندوخت
حدیث زندگی می باید آمـــــــــوخت
بباید هر دو پا محکم نــــــــــــــهادن
از آن پس فکر بر پای ایســـــــتادن
من اینجا چون نگهبانم تو چون گنج
تو را آسودگی باید مرا رنــــــــــــج
مرا در دام ها بسیار بســــــــــــــتند
زبالم کودکان پرها شکـــــــــــــستند
گه از دیوار سنگ آمـــــــد گه از در
گهم سرپنجه خونین شــــــــد گهی سر
نشد آسایشم یک لـــــــــــحظه دم ساز
گهی از گربه ترســــــــــیدم گه از باز
هجوم فتنه هـــــــــــــــــــای آسمانی
مرا آموخت علم زنـــــــــــــــــدگانی
نگردد شاخک بی بن بــــــــــــرومند
ز تو سعی و عمل بایـــــــــد زمن پند

گل احمد محمدی
2/َApril/2017

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

گل احمد محمدی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها