آرشیف

من همیشه و درتمامی نوشته ها و یادداشتهایم که با حروفی از دردها نوشته ونگاشته میشوند وقتی به حوادث تاریخی کشور افغانستان مینگرم و مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهم بخصوص آنگاه که مسأله آزادی و حقوق انسان به مثابه اشرف المخلوقات به میان آمده باشد ریشه های اصلی آنرا با قلب مالا مال از محبت و تقوی بدورازهرگونه تعصبات وعصبیت های  قومی –مذهبی–و انواعی از نفرتها و کینه ها ی که با تفکری از عدالت و  اصلاح طلبی سرِ ستیز دارند جستجو میکنم . دو سه روز پیش بود که خبر حمله خونینی  بر جوانان عصیانگری که بنام جنبش روشنائی در شهر کابل و در منطقه ای بنام چوک دهمزنگ دست به تظاهرات مسالمت آمیزی زده بودند انتشاریافت، اکنون بدون آنکه در باره به حقانیت بودن ویاهم نبود حقیقت داعیه جنبش موسوم به روشنائی مطلبی بنویسم حادثه معروف به دهمزنگ را قویأ محکوم میکنم . 
 

ادامه مطلب در اینجا