آرشیف

2019-11-21

afrotan

انتقادهای روشنگرانه یا انتقام های آشوبگرانه ؟

آورده اند  مردی که در یک سماوار نزد رفقایش لاف میزد ومي گفت؛ درهمه دعواها، من حرف آخر را زده ام! يكي از دوستانش كه ازوی شناخت داشت پرسيد؛ حرف آخري كه مي زني چيست؟ وآن مرد درحالیکه بربروتهایش دست میزد جواب داد؛ مي گويم غلط كردم، من اشتباه کردم معذرت میخواهم !!         
هنگامیکه افغانستان از سویی به عنوان بزرگترین پایگاه خون وجنایت فکری جامعه ما شناخته میشود و همه جناح ها ی اعتقادی وسیاسی ، موافق یا مخالف در این اصل متفق اند که استبداد و استعمار خارجی  قوی ترین مانع  تحول فکری در میان مردم وحتی نسلی ازروشنفکران ما به شمار می آیند و در چند سال آخیر با سرعتی خارق العاده ، موج گسترده ای از مردم و برخی آگاهان حوزه  الهیات و معارف اسلامی را که برانگیخته همانا مقابله فکری با عده ای از معاندان تاریخی وسم پاشی های زهرآلود آنها با نهضت مترقی اسلام است که با عرضه راه حل های علمی برای نیازهای بشر امروزی مورد استقبال نسل تحصیلکرده و اکثریتی از ترقی خواهان واقع شده است .
این توطئه ها و تهمت ها زاده عوامل پیدا و پنهانی است که ذهن مردم نسبت به آن کم وبیش روشن بوده و مردم عامی ما هم اگر از تحلیل اجتماعی دقیق مسائل عاجزباشند و ریشه اصلی این داد وقال ها را نتوانند یکا یک نشان دهند لااقل این را یقین دارند که این گونه هیاهوو چنین آشوبهای  ناگهانی همدست و همه یکدست ازسر ایمان و اخلاص و از درد دین و منطق وعلم نیست .زیرا اولأ منطق علم و دین این نیست و ثانیأ کسانی که در تمام عمرشان نشان داده اند که درلاک حقیرمنافع خویش می پیچند  وبرای رسیدن به آن  وارد  بازار مکاره ای از معامله میشوند و در کوچه های رنگین آن ارزشهای تمدنی و فرهنگی مردم افغانستان را دربدل چند قِران ناچیز به فروش میرسانند .

ادامه این مطلب در اینجا