آرشیف

این سوره در شرایط در مکهٔ مکرمه نازل گردید،  که نزول وحی برای مدت کوتاهی بر پیامبر صلی الله علیه وسلم قطع شده بود، از یک سو قطع مؤقتی نزول وحی، باعث اضطراب و پریشانی پیامبر صلی الله علیه وسلم بود،  و نمیدانست که چرا وحی بالایش  قطع شده و در فکر و تشویش این بود که گویا  اشتباهی از او سرزده  و از این بابت  پروردگار مهربانش از او ناراض شده و یا هم کدام علت دیگری در میان بود !
از سوی دیگر  تبلیغاتی وسیع در بین دشمن در جریان بود وآنان در این تبلیغات خویش می گفتند: خدای که محمد صلی الله علیه وسلم ادعای رابطه وحی را با او داشت، وی را تنها گذاشته، رابطه اش را با او قطع کرده، این خدا که پیامبر مدعی ارتباط آن بود، خدا نه  بلکه جن بود که پیامبر را وسوسه می کرد واو آنرا وحی الهی می پنداشت ، این جن ، دیگر با قطع رابطه نموده است.
 درگیرودار  این تشویش وپریشانی  وتبلغات شدید دشمن بود که این سوره نازل شد وطی آن پروردگار با عظمت ما ، به پیامبر صلی الله علیه وسلم اطمینان خاطر داده شد که پرودگارت ترا نه کنار گذاشته ونه دشمن پنداشته، بلکه در قطع مؤفت وحی حکمتی بی نهایت حکیمانه مضمر است ، مثل که در آمدن شب بعد از سپری شدن گرمای شدید روز مضمر است.
 

ادامه مطلب در اینجا