آرشیف

سال نو سال امید است به دربار خدا
طمع ما وحدت و صلح  است به تدبیر صفا
(واهب)

حلول سال نو آغاز تجدید حیات طبعیت است، عصای دیو سردی در قالب درختان خشک و عریان، در لای دستان نیمه جان زمستان، سرد و لرزان به استقبال سال جوان و پر از انرجی می شتابد، جوانۀ موزون و دل آراءِ روزگاران رستاخیز طبعیت را در پرتو بیکران الطاف خداوندی به آغوش می کشد و با دادن آخرین نفس، سهمش را در کائینات اداء میکند.
درین روز آفرینش دوباره، زمین نفس تازه می کشد، فضا افسردگی سال پار را از آئینۀ آسمان می شوید، خاک سلامتش را دوباره احیاء میکند. درختان برگ های پوسیدۀ شان را میریزند و برای حیات برگ های تازه نفس آماده می شوند. زمستان آهسته آهسته آمادۀ سفر میگردد، زیرا هیچ زمستانی پایدار و جاویدانی نیست. سال نو امید روشنِ هوای نا آلوده است که آرزو های دورِ دور را در تصور ما تفسیر میکند. سال نو آغاز افسانۀ جدیدی است که تجربۀ آن در خاطره ها جاویدانه میشود. بیائید ما هم سهم و قسمت ما را درین میان اداء کنیم. اگر توانایی ما تا آن حد نیست که برای طبیعت کاری کرده بتوانیم، حد اقل برای خود، نفس خود و جامعۀ خود کاری بکنیم که لا اقل وجدان راحت داشته باشیم. وجیزه های را در ذیل برای تان تقدیم میدارم که عمل بر آن خاصیت انسانی را نمایندگی میکند.

*    نعمت های کوچک را شکر کردن فضیلت است ولو که توأم با درد های طاقت فرسا باشد.

*    تا با خود در جنگی با هیچ کسی آشتی نخواهی توانست.

*    تا خود به هویت و آبروی خود احترام نگزاریی، احدی  به تو احترام نخواهد گذاشت.

*    هیچ کسی را از نگاه خود قضاوت نکن، تا قضاوت دیگران دلیل آزردن خاطرت نگردد.

*    اشتباه خاصۀ انسان است، انسانِ بی اشتباه خداست، خود را خدا تراشیدن شرک است، شرک عمل شیطان است، پس اشتباهت را بپذیر تا انسانت بشمارند.

*     با حسرت زیستن عمل جاهلان است، با عمل زیستن توانایی دانایان.

*     اندوخته ات را با دیگران شریک ساز، از اعمال دیگران بیاموز، کم حرف و زیاد شنو باش، از انتقاد دلگیر مشو زیرا انتقاد کلید پیشرفت است.

*      رنگینی دنیا در چشم تو نهفته است، خواهی رنگینش ببین چون قوس قزح، خواهی سیاه و سفیدش بین چون شام و سحر.

*      وقتی احساس میکنی فکر نکن، وقتی فکر میکنی احساست را فراموش کن.

*       ای کاش را با اجراء عملکرد در عمل نابود کن.

*      وقتی اشتباهی نکرده یی، خشمگین و دلهره مباش. وقتی اشتباهی کرده یی ضروت به خشمگین شدن و غضب نیست.

*        در وقت دارندگی دست نادار بگیر که هیچ دارنده ای جاویدانه نیست ولو که قارون باشد.

*        کوشش نکن در آسمان پرواز کنی که مثل پرنده باشی، در آب شنا کنی که مثل ماهی باشی، کوشش کن در زمین زندگی کنی و انسان باشی.

*         هرگز فراموش نکن که دیروز گذشته است، فردای وجود ندارد و تنها چیزی که در دست است امروز است.

*        زنده ماندن طی کردن راهی است که ازل را به اجل وصل می سازد، درین میان تجربه ای که باقی می ماند زندگی کردن است.

*       هرگز با دروغگو صادق مباش، با خائن وفادار، با سنگدل مهربان، با دزد هم نظر، با منحرف همسفر، با ظالم همدوش، با مظلوم هم عقیده، با عیب جو مصاحب، و با غماز همراز.

*        به تیشه ای که پای خودت را بشکند دسته مبند.

*        برای بدست آوردن دل بیگانه، دل از خودت را مشکن.

*        برای گرفتن دست غیر، دست از خود را رها مکن.

*       از هیج کسی توقع نداشته باش، باورت را مفروش، اعتماد به خودت را دست کم مگیر.

*       همیشه به یاد داشته باش که همت تو بالاتر از خیرات دیگران است.

*       صورت زیبا را مجو، قلب پاک و خوب را دریاب. زیرا هر زیبای زود گذر است ولی هر خوبی زیبای ماندگار.

*      هرگز آرزوی مرگ نکن، زیرا مرگ یک امر حتمیست، آرزوی زندگی کن که زنده ماندن زندگی نیست، نفس کشیدن است.

*       عیب جوئی خود عیب است از آن بپرهیز.

*       آنچه نفرت و انزجار را در تو ایجاد کرده فراموش کن، آنچه قلبت را شکسته ببخش، کسی را که از یاد برده یی باز جو و آنی را که در کنار داری قدر کن.

*        آنی را که دوست داری برایش بگو و آنی را که نفرت داری دوست بدار.

*         مخاطبت را وقتی میفهمانی که با زبان خودش با او مکالمه کنی.

*        اشتباهت را بپذیر، ندانسته ات را بپرس، قبل از گفتن فکر کن، مشوره را چون سرمایه حفظ کن، از عمل دیگران عبرت گیر، پند را سرمشقت ساز، عفو را خاصیتت، عمل را عادت، نیکویی را سیرت و مهرانی را صفتت.

*       علم بیاموز و آنرا در عمل پیاده ساز.

*       خود خواه مباش که انجامش تنهائیست.

*        به دانستگی ات آنقدر مغرور نباش که چون میوۀ پخته ای شاخ بلند، بگندد.

*        به القاب مناز که هویت ظاهریست، به اوصافِ معنوی ات ببال که هویت اصلی را می نمایاند.

*         از قدرتت برای ظلم استفاده مکن، از توانای ات برای برانداختن کاخ ظلم بهره ببر.

*         آنچه نیستی نشان مده، آنچه هستی پنهان مکن، آنچه داری قناعت کن و آنچه نداری حسرت مبر.

*          آنچه داری قدرش را بدان، آنچه را از دست دادی دنبالش مرو.

*          در سختی ها گذشت داشته باش، در نعمات شکر کن، بیهودگی را ارزش مده و از مدح کسان مغرور مشو.

سال پر از خوشی ها، صفا و صمیمیت، صحت و سلامتی، سعادت و خوشبختی، وحدت و همبستگی و آرامش خاطر برای هر یک شما عزیزان تمنا نموده، آرزو میبرم این سال، سال آزادی و آبادی و عاری از رنج و الم برای همه انشان ها خاصتاً افغان های سراسر کرۀ خاکی و سرزمین درهم پاشیدۀ ما بوده،  خورشید مرحمت خداوندی تابنده بر هر ذرۀ خاک آن باشد.