از جمله ميوه های مشهوریست كه بيشتر در نواحی كابل و حصه های سرد كشور ميرويد.
تجزيه كيمياوی آلوبالو:
املاح معدنی عبارت است از آهن، كلسيوم، فاسورس، كلور، گوگرد، منزيوم، سوديم، پوتاسيوم، جست، كوبالت. صد گرام آلوبالو هفتاد كالوری توليد ميكند.
آلو بالو مقدار قابل ملاحظه كاروتن، ويتامين (B) ومقداری از ويتامین(C) نيز دارد. شيرينی آلوبالو از نوع لولوز است، مبتلایان ديابت (مرض قند) ميتوانند از آن استفاده نمايند، زيرا علاوه بر اينكه برای اين مرض مضر نيست مفيد نيز ميباشد.

وقت خوردن آلوبالو بين دو غذاست ولی بعد از خوردن آن آب نوشيده نشود چه برای دستگاه هاضمه خوب نيست. اين ميوه اگر از طرف صبح خورده شود از چاقی ميكاهد. كسانيكه از معده و روده شكايت دارند بهتر است آلوبالو را بصورت مربا يا كمپوت بخورند.
آلوبالو برای صفرا، قی و اسهال صفراوی درمان خوبی است.
چه كسان بايد آلوبالو يخورند؟
كسانيكه بيماری روماتيزم و قلبی دارند و هم خانمهائیكه ميخواهند رنگ درخشان و چهره زيبا داشته باشند زیرا آلوبالو خون را تصفيه ميكند.

چوبك آلوبالو:
جوشاندهء چوبك آلوبالو بی اندازه ادرار آور است مقدار 30 گرام چوبك آلوبالو دريك ليتر آب برای ده دقيقه جوش داده شود و اگر ازين جوشانده مبتلايان مرض حبس البول، اختلال گرده و يا مثانه استفاده نمايند نتيجهء خوبی خواهند گرفت در طب عصری نيز برای ازدياد ادرار نوشيدن جوشانده فوق را به مريضان توصيه مينمايند.
روغن خستهء آلوبالو:
برای رفع درد مفاصل روغن خستهء آلوبالو توصيه ميشود، آلوبالو و گيلاس تقريباً دارای خواص مشترك اند.
25/11/1391

این مطلب ازکتاب های طبی گرفته شده است
بااحترام
تورن احمدضیا سالنگی