X

آرشیف

تخمیس استقبالی از مخمس مرحوم محمد عبدالحمید اسیر
دسامبر 28, 2014

نجیب بهروش

دنبال کردن نویسنده

 

بر غزل حضرت ابوالمعانی بیدل(ع)

 
از جـفـــــای دهــــــــر تـاکـی نـالــه و مـاتـم کـنـم    چـنـد از جـور لـئـیـمـان شـکـوه هـــا پـیـهـم کـنـم
بـه کـــزیـن رنج و مـشـقـت خـویش را بـیغـم کـنم    بـعـد ازیـن از صحـبـت ایـن دیـو مـردم رم کـنـم
غــــول چـنـدی در بـیـابــان پــرورم آدم کـــــــنـم
دوربـودن بـهـتـراسـت از هـــر دنی و بـی هـنـر    چـون کـزینان سـر زنـد انـدرجهـان پـیـوسته شـر
خـائـنـان را هـم هـمـیـن طـائـفـه مـی بـنـدد کـمـر    در مـــزاج بـد رگــان جـــز فـحـش کـم دارد اثـر
زخم سگ را بی لعاب سگ چه سان مرهـم کـنـم
هــــرکـســی مـقــدار طـاقـت بـار دنـیـا می کـشـد    عـده یی ازبـهـر شهـرت تـشـنه گی هـا می کـشـد
زال گـیـتـی ابـلـهـــان را دل بـه یـغـمـا می کـشـد    عـالـمـی رنـج تـوقـع هـای بـیـجــــــا مـــی کـشـد
کـوس شـهــرت انـتـظـاران بـشـکـنـم یـا نـم کـنـم
سـاز بـزم زنـدگــــــــی را نـیـک بـنـوازد صلاح    با فـریب و حـیـلـه و نـیـرنـگ نمی سـازد صلاح
"پیش این بد طـیـنـتـان چون موم بگـدازد صلاح"    بـا فـسـاد جـوهــــر ذاتـی  چــــه پــردازد صلاح
آدمـیـت کـو اگــــر از خــــرس مــویـی کـم کـنـم
عـمـر ضـایـع مـیـشـود از بهــر هـر سـودای خـام    کـسـب دانـش مـیـکـنـد انـسـان را عـالـی مـقـــام
از در عـلـم حـــاصـل آیـد عـــام را فـیـض تـمــام    بـسکـه در سـاز کـلامـم فـیـض آگــاهـیسـت عـام
مـحـــرم انـصـاف گــردد گــر کـسـی را ذم کـنـم
از سـتـم هـــای هـمـیـن هـیـزان نـاپـاک و پلـشـت    خانه و کـاشانه شد هـمـوار چون صحـرا و دشت
مـــردم مـسـکـیـن ز دامــان وطــن آواره گـشـت    هـرزه کاری ها درین دلـمـرده گان از حد گذشت
بـعـد ازیـن آن بـه اگـــر کـــاری کـنـم مـاتـم کـنـم
بسته است این قـوم ظالم درب چشم و گوش شرم    داعـیـان راه حـق را نـیـسـت هـم روپـوش شــرم
نیکـبـخـت آنست که جامش پر بود از نوش شرم    عـبـرت ایـجـاد اسـت (بـیـدل) تنگی آغـوش شرم
بـی گـریـبـان نـیـسـتـم هـرچـنـد مـژگان خـم کـنـم
 
نجیب بهروش
ونکوور کانادا
نـومـبـر 2011
 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نجیب بهروش

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها