آرشیف

دوستان عزیز سلام ! خدا کند که جوروصحت مند باشید،دوستان عزیز یکی  ازبزرگان گفته است که:"کسی که هیچ اشتباه نکرده باشد هیچ کاری هم نکرده" وانسان هیچگاهی عاری از خطاء نبوده ونیست ،روزهای پیش درسایت جام یکی ازدوستان مطلبی راجع به آقای حکیمی نوشته بودند ، آقای حکیمی درواکنش به صفحه نظریات آنها جواب داده بودند، ولی درآخر از یک تعداد دوستان نام گرفته بودند و ازاملاء وانشاء آنها انتقاد  کرده بودند ودرضمن سفارش های کرده بودند که ازطرز نوشته آقای حکیمی معلوم میشد که آنها سواد درست نوشتن وخواندن را ازنظرآقای حکیمی ندارند؛ وباید آن را بیآموزند وبعدا چیزی بنویسند. دوست عزیز آقای حکیمی  تلاش های شبانه روزی شما وطرز تفکر واندیشه ای شما قابل قدر است ،من همیشه نوشته های شما را در جام غورمیخوانم ودراکثر موارد باشما هم نظر هستم . نخست باید ازخود بگویم که مقالات که نوشته میکنم هیچگاهی نمی گویم که معیاری است ودعوی نویسندگی راهم ندارم؛ چون مقالات من از هر نگاه نواقص کوچک وبزرگ خود را دارد .
و اما شما با یک لحنی نوشته بودید وانتقادکرده بودید که اصلا خوشایند نبود(مثل اینکه شما ازهمه چیز کامل هستید) ،ما وشما کسانی هستیم که تازه شروع به  نوشتن کرده ایم وتازه به دنیای مطبوعات رو آورده ایم .من وتو باخواندن کورسها وورکشاپ های کوتاه مدت خبرنگاری خود را خبرنگار مینامیم؛ ولی فراموش نکنید که خبرنگاری وخبرنگارشدن بسیار وقت کار دارد وهم شرایط خاص خود را دارد که من وتو نداریم.ومقاله نویسی هم قواعد ازخود دارد که ما وشما هیچگاه آنرا در نظر نگرفته ایم . اولا مقالات خود را درست برسی کنید و ببینید که شش خشت یا شش گام مقاله نویسی را مراعات کرده ای ؟ ویرایش محتوایی،ساختاری، دستوری،ادبی وماشینی را مراعات کرده ای ؟وبعدا با دل پر انتقاد کنید،شما از کسانیکه که  میخواهند چیزی بنویسند،و بخوانند تا اینکه معلومات پیدا کنند و چیزی را بدانند، شما به جرم اینکه ازشما انتقاد کرده اند با واژه های ماءیوس کنند از آنها استقبال میکنید؛ به همین سبب من هم مقاله شما را که آخرین مقاله شما بود تحت عنوان (هدف من چیست؟) را با دقت مطالعه کردم نوشته های شما از نظر مقاله نویسی ونویسندگی مشکلات زیادی داشت؛ که ذکر همه ای آنها درینجا موضوع را به درازا میکشد.باید بگویم من نویسنده نیستم، دعوی نویسندگی را هم ندارم ولی به ورکشاب های کوتا مدت درخانه رسانه یی بلخ شرکت کردم  وبعضی چیزهای محدودی درباره ای نویسندگی فرا گرفتم که توان عملی کردن آنرا ندارم(یعنی مقالات من از هر لحاظ مشکلات زیاد دارد) شاید هم دانش بنده بسیار محدود است ؛ولی بازهم به زمان وتمرین بیشترنیاز دارم. ازاصل موضوع دور نشویم من  دو واژه  را به عنوان مثال ازنوشته های شما  ذکرمیکنم اولا شما در مقاله خود به عوض  کلمه( باعث) شما کلمه  باهث را بیش از یکبار بکاربردی که ما درزبان فارسی چنین باهث نداریم وهم در جای دیگر به عوض نام (عسل) شما واژه ای هسل رابه کار برده بودید که چنین نام را نیز درلغت نامه ای فارسی پیدا کرده نتوانستم. دوست عزیز کسی که انتقاد میکند خودش باید ازهمان نگاه تا اندازه ای باید چیزی را بداند "هیچ کس کامل نیست"  وبعدا انتقاد کند. شاید سوال کنید که مشکل و هدف شما چیست؟ من هیچ مشکلی با شما ندارم بلکه بر عکس به موضوعات که می نویسی درپیرامون مشکلات غوراز شما سپاسگذاری میکنم و با شما موافق هستم. وهدف من اینست که تعداد بسیار اندک ازجوانان ما به انترنت دسترسی دارند ، نشود که آنها دیگر نه چیزی بنویسند ونه هم چیزی بگویند از ترس اینکه کسی از نوشته های آنها انتقاد میکند؛من میخواهم که غوری های ما خصوصا جوانان رشد بکنند گاهی درست وگاهی کمی نادرست هرچه که درد دل دارند بنویسند؛ مانند خودم چون سایت جام غور یگانه مرجع است که جوانان ما میتوانند یکدیگر را بشناسند وباهم ابراز نظر بکنند.  حکیمی عزیز موفقیت های بیشتر برای شما جوانا و عزیزان آرزو دارم  موفق و سربلند باشید .
 
با احترام
نجیب الله صبا!