X

آرشیف

مـرا چشمان بینا گشت تـاریـک

مـــرا چـشـمـا ن بـیـنــا گــشــت تـا ر یـک
کـه نــتــوا ن رفــت ا نـــدر راه بـا ریـک

به راه ا نـــدر روا ن تـرســا ن و لـــرزا ن
پـریــشــا ن حــا لـــتــم مــا نــنــد لــنـگــا ن

نـبـیـــیــنــم صــورت یــا را ن هـــمـــــد ل
د لــم تـنـگ آ مـــد از بـو د ن به مـنـــز ل

عـصـا شـــد زیــب د ســتــا ن نـــژنــــد م
نــگـــهــــد ا رد ز آ ســیــب و گـــز نــــد م

کـنــو نـم د ســت و پـا ی و یــا ر گـشــتـه 
ا نـیـــس چــشــــــم هـــا ی تـا ر گـشــتـه

به یـــا د ر و ز گـــا ر نــو جـــوا نـــــی
کـشــــم آه و بـــر م ر نــج نـــهــــا نــــی

دریـغـــا ! نـو جـوا نــی چــشــــم پـر نـور
دریـغـــا ! ا یـنــکـه د ر پـیــری شـوی کـور

دریـغ ! ا ز لــحـظـه هـــا ی نـا تـــو ا نـــی
دریـغـــا ! د ر مـشــقـــت ز نـــده گـا نـــی

ولـی حـیـف اســت ا زیـن ر نـج زمـــا نـه
شــکـا یــت کــردن و عــــذ ر و بـهــا نـه 

که رســـم چـرخ گــردون ایـن چـنـیـن اســـت
کـه گـه شـا دان و گـه انــدوهـگــیــن اســـت

د هــــد نـعــمــا ت خـود آ ن ذات یــزدا ن
به لـطــف عــا م بـر حــیــوا ن و انـســـا ن

بـه عــُـز ت بـر گــزیـــده مــر بــشـــر را
به کــُر مــنـــا بـبـیـن حـــُســن نــظــر را 

که عــلــم و مکـسـب و مـکـتـب بخـوا نــیــم 
ر مـوز نـیــک و بــد از هـــــم بــد ا نــــیــم

بــد ا نــــیــم قــــد ر نـعـــمـــت هــا ی د نـیــا
بـسـا زیـــم تـو شــه هــا از بهـــر عــقــبــا

ولــی یــکــــروز ذ ا ت ذو ا لــجــلا لــش
بـگــیــرد جـمـلـگــی نعــمــا ت و مـا لــش

نـمـی شــا یــد که مـا عـصـیــا ن نـمـا یــیــم
بـه نـقـص نـعــمــتـش کـفــرا ن نـمـا یــیــم

بـبـا یـــد صــا بـــر و مـضــبــوط بــود ن
بـه ا مـــر حــق هــمـی خـوشــنـود بــود ن

ز فــضـــل و شـفــقـتـش د لـشـــا د بــود ن 
بـه حـبــش هـمـچــنــان فـــرهـــا د بــود ن

خـــدا و نـــد ا ! کـــر یــــم و کـا ر ســـا ز ی
ز مـا یـحــتــا ج مــا خــود بــی نـیــا زی

د لــی روشــــن عـنـا یـت کـــن تـو مـــا را 
بـجــا ی چـشـــــم رو شـــن ایــن گـــد ا را 

فــــروزا ن کــــن ا زان نــو ر تـجـــلـــی 
قــلـــو ب مـخـــلـصــــیـــن بــیــنـــو ا را 

کـه از فــیــض و جـو ش شـــا د گــــرد م
ز هـــــر بــنـــد ی غـــمــی آزاد گــــرد م

مـگــر د ا نــم د یـگــر مـحـتـا ج و رنـجــور
صـحـیـح و ســا لــمــم بـفـرســت د ر گــور

که مـا را تـرس و بـیــمـی از ا جــل نـیســت
مـجــا ل عــــذ ر و ا لـحــاح از عــمـــل نـیســت 

بـه شــــوق لــــذ ت د یـــــدار مـــســـتــیــم 
ز حـُــبـــش مـــســـت از روز الــســـتــیــم 

بـهــشــت و جـوی شــیـر و حُـور و غــلــمــان
نـــــد ا رد لــــٌـذ ت د یــــــد ا ر یــــز د ا ن 

رضـــا یـــم بــر رضــــا ی ذوالــجـــلا لــش 
ر هــیــن لــطـــف هـــا ی بــی مــثـــا لــش 

ازیـــن در ا لـتــجــــا د ا رم هــمــیـشــه 
تـمــنــــا هـــر کـجـــا دا رم هــمــیـشــه 

کـه ســـازد ســرفـــــرازم روز مـحــشــــر 
شـــود د یـــــد ا ر ا و بــر مــا مـیــســــر

در آن لـحـــظـه کـه بـیـــنـــم نـور ذا تــش
کــنـــــم ورد زبـــا ن ذ کـــر صــفـــا تــش 

شــود روح و روا نـــم شـا د و خـنـــد ا ن
ز فــیــض و بـرکـــت د یــــد ا ر یـــزد ا ن

در آن سـاعــت نه مــن آ نــم کـه بـو د م
نـگــــر مـعــــرا ج ا رو اح و صـعـــود م

ره صـــد سـا لـه را در د م کــنـــم طـی
فــروزان هــرد و چـشـــمــم ز آ تـش مــی

خــمـــا ر ا ز لـــذ ت د یـــد ا ر بـا شـــــم
د ر اوج بـی خودی هـو شـیـا ر بـا شـــــم

به و صـــف خـا لـق د ا نــا ی ا ســـرا ر
بگـو یــم ذ کــر ا و تکـــرا ر و تـکـــرا ر

 

استاد فضل الحق فضل
کـا بـــل جـوزای سال 1392 هـجــری شـمـشـــی

ایـن پـارچـه درحـا لـی ســروده شــده که چـشـمـانـم به زحـمـت قـادر به دیـدن اشـیـأ واشخاص بـود و دنیـا ظـاهـرا تاریک رنگ به نـظــر می خورد و خـودم قـادر به خـوا نـدن ونـوشـتـن به صـورت درســت نـبـودم وتـوسـط یـک تـن از شـاگـردان عـزیـزم کـه با محـبـت واخلاص مـن را هـمـراهـی و مساعدت می نـمـود ؛ نـوشـتـه شــده است. عـمـرش دراز و از گـزند روزگار در امـان باد !

X

به اشتراک بگذارید

نظر تانرا بنویسد

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.