آرشیف

سرود دلکش (فضل) گرامــــــــــــی
تراشد پیکر نظم نظامــــــــــــــــــی

به فکر آتشینش پخته گــــــــــــــردد
سخن از وضع ناهنجارو خامــــــی

صدف را گوهر شـــــــــهوار دارد
حدیثش کبک را گیرد چودامـــی

زنسل و دوده ی جامی حساب است
که شعرش بهرمند از حرف جامی

چو خورشید است در پهنای خـاور
زند بر چرخ دیهیم کــــــــــــلامی

بیا استاد (فضل) آذین فضلت
پذیر از روی لطف از من سلامی

نهی پا در رکاب رخش دانــــــــش
به اوج کهکشانها میخــــــــــرامی

به قتل نفس شیطان تیغ حکمــــت
کشی وقت ضرورت از نیــــامی

بریز ای ساقی ام شیرین شود کام
زصهبای ادب در حلق کامـــــی

دعایت زد شرر در کاخ افــــلاک
اجابت ریخت از کلکین و بامــی

زبام آسمان افرشته گـــوید
درود گرم ای استاد نامـــــــــــــی

شتر مرغم ندارم بال پـــــــــــــرواز
نه باری میبرم تا چنـــــــدگامی

می وحدت به خم لبریز داری 
به (فرخاری) سزاوار است جامی