آرشیف

تـو چــون  افــرشـتـه یی  (فـضـل) گرامی
بــفــــرق نـــه فــلـــک داری مـقــــــــامی
 
چـــو مــوســی کـلـیـمـــی  در تـکلــــــــم
بــه کــوه طـــور سـیـــنــا  مـیـخـــر امـی
 
گـلـسـتــــان ادب را رنـــگ و بـویـــــــی
حـلـیـــم و عـالــم و بـگـــزیـده نــامــــی
 
زنــــی هـمــــواره در مـیــــدان بــــازی
سـمـنــــد نــــاز را زیــــن و لـگـامــــی
 
چـــو غـــواص آشـنـا در مــوج دریــــا
زشـیـــریــنـی  نـبـیـــنی تـلــخ کـامــــی
 
بـــرای آنـکـــه راحـت خـفـتـه  باشــــد
فـــلـک را ســایـــه بـــان دادی بجامی
 
گـــرفـتـــی دامـن سـبـک خراســـــــان
ادب پـیـــرایـــه بـخــشــی بـر نظامـــی
 
تـــرا انـدیـشـــه ی والا گـهـر ریـــــــز
زدایـــد نـقـشـــه ی دور غـــــلامــــــی
 
(فروغ) از (جوهر) ذاتـیـسـت سیراب
دعا خـوانــد (ثنا) هـر صبـح و شامی
 
(عـنــایــت) از عـنــایـــات الـــهــــــی
شـــرف را مــایـــه و شـورو کلامـــی
 
فـــواصــل را دهــد پـیـونـد (واصـــل)
شـــراب وحـــدت ار ریــزد بـجــامـی
 
طـبـــق  را پــر کـنـد  خـالی ز پـخـتـه
بــدسـت  قـاشــق افـتــد دیـگ خـامی
 
قـبـــول افـتـــد ز (فـرخـاری) هــدایـا
ز اکـلـیــل سـخـن چـیـنـد چکـامــــی
 

 
مولانا عبدالکبیر (فرخاری)
ونکوور کانادا
نوت: پاسخ و احترام به استاد فضل الحق (فضل) است .