X

آرشیف

مــــادر
نوامبر 17, 2014

مولانا کبیر فرخاری

دنبال کردن نویسنده

 

مادرم خشت نخستین ریخت بـــربنیــاد مـــن       میکشد رنجی که سـازد بستــر ایجــاد مــن
دربساط زندگی چـــون آب میبخشــد حیـــات       همچوشیرین میروددرکوچه ی فرهــاد من
مادرست بربـوعــلی بخشــد مقـــام ارجمنــــد       بی وجودش کی رسدبرمهرومه کهزاد من
درجهان ازلطف خودبخشدهمایـون گــوهری       همچوفردوسی بزاد ازتوس ورکنابــاد مــن
هرچه آرم وربکف درزیرچــرخ نیـل گـــون       زان او باشـد همـــی تـــافکــرت آزاد مــن
قلب نازک رادهد برغم زشبهــا تــا بــه روز       تابرد فرسوده گـی هــا از دل ناشـــاد مــن
دردل خاک سیه اندیشه اش سوی مـن اســت       بشنود آهنگ پـــرســـوز دل بــربــاد مـــن
گرچه خوابست درمیان گورتاریک ومخوف        ازدیار بی کسی هـــا میـــرود فریـاد مــن
مادرم گوید چرا وا مــانــده یــی از کــاروان       برسکوی آسمانهـــا میــدود همـــزاد مــــن
انتظارمام میهن وحــدت مـــا و مـــن اســـت       درکمین است دوستـــانــم دشمـن جلاد مـن
دست استمگر ببند ازپشت تـاگـــردد زبــــون       میهن ویرانــه گــردد کشــــور آبـــاد مـــن
درکلام من نگنجد وصف این عالی جنـــــاب       کی ادا دارد صفاتش نظم بـی انشــاد مـــن
درخزان زندگانی نیست (فرخاری) درست
تکیه گاه خود نسازد بـــازوی فـــولاد مــن
 
 
مولانا عبدالکبیر(فرخاری)
ونکوور، کانادا

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

مولانا کبیر فرخاری

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها