آرشیف

به مناسبت بهار خجسته و استقبال از مطلع غزل (حافظ) نامدارکه خانه ی فرهنگی مولانا در ونکوور کانادا به اقتراح و مشاعره گذاشته است:

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شــــد
عالم پیر زنو باز جـــوان خواهـــــد شــد
 
 
زلف سنبل به چمن عطرفشان خواهد شـد     شاخ افسرده زنو باز جوان خواهد شـــــد
طفل سوسن به زبان آورد انفــاس مسیــح     چشم نرگس به دل سرمه نهان خواهد شد
به کف لاله چراغ است درهامون زمیـــن     شفق از خون شقایق نگران خواهد شــــد
برگ هرسبزه زشبنــم ببـــرد آب حیـــات      باد از مشرق آمال وزان خواهــــد شــــد
ازغوان زارزبیجاده برد حلقــه به گـــوش     فرش دیبای زمین خلد جهان خواهد شــد
ابرشوید رخ هرگل که دمــد دردل صبــح     نو عروس چمن آشوب زمان خواهد شــد
دست بیباک نسیم است درآغوش نگــــــار     دامن از مشک تر آلوده روان خواهد شد
دختر رز که برقصد به شب عیــد مغـــان     قلقل شیشه به کام همگان خواهــــد شــــد
میدرد زاهد ازان پرده ی عصمت به یقین     که فلک تازی ره پیر مغان خواهد شــــد
به ثبوت هنر چــرخ دریـــن دیـــر کهــــن    ورق دفتر گل مهرو نشان خواهـــد شــــد
مردم میهن مــارا نبـــود عیـــد و بــــرات    جغد طالب سر هرکوچه عیان خواهد شـد
گرپرستو ببرد مژده ی نـــوروز و ربیـــع    پروبالش هدف تیرو کمان خواهـــد شــــد
مرغ کوچی ندهد نغمه ی شادی به دیــــار    مست زین حالت شوریده ددان خواهد شد
تادرد غنچه گریبان و بخنـــدد گــل بــــاغ    وقت آبستن دنیای خـزان خـــواهـــد شــــد
آدمی گربرسد برفلک و چشمــه ی مهــــر   هدف حرمت هر پیرو جوان خواهد شــــد
گرچه (فرخاری) تویی خسته در آغوش بهار
نفس عیسی عمــران زمــــان خواهــــد شــــد
 
 
مولانا عبدالکبیر(فرخاری)
ونکوور، کانادا