آرشیف

به گرامیداشت از مطلع غزل ابوالمعانی حضرت بیدل:

 سودای تک وتازهوس هـــازســرانـــداز        پروازبه جایی نتوان بــردپــرانــــداز
 
  
دانش
 
دانش به سراپرده ی شب مهرورانـــداز         برخرمن خاشاک جهالت شررانـــداز
ای مردم رنجـــوروادب پــــرورمیهـــن         آشفتگی خاطرازین بــــوم وبرانـــداز
هرسرکه ندارد هوس فکــــر وطـــن را         ازگردن هربی هنری همچوسرانــداز
خامت که نشد پخته درین دیگ حـوادث         برطرز خیالات کهن یک نظــرانــداز
ازمرده پرستی نبری سود تــو گــاهـــی         ازکله ی انسانیت این فکــــرخرانــداز
کی گفت خدا روبه نجف تاکـه بمیــــری         برقبردوسه مرده خودت درخطرانداز
درصفحه ی قرآن نبود خودکشی هرگـز         ژوبین به قتال دیگران درکمر انـــداز
چون شاه دوشمشیره مکش مردم مظلوم         گرپنبه ی غفلت شود ازگوش کرانداز
سوراخ دعا ازتوچرا گم شود ای شیـــخ         در درز صفا گستر پیش کمــر انـــداز
سیلاب سرشک ازرخ بیچاره ستـــردن         پرکیسه به خالی توبرو سیم وزرانــداز
(فرخاری) ببر جامه ی تزویر به تقوا
همچون چکری دالرخوددرچکرانـــداز

 مولانا عبدالکبیر(فرخاری)
ونکوور، کانادا