X

آرشیف

آفتاب صلح
نوامبر 17, 2014

عزیزه عنایت

دنبال کردن نویسنده

همه درفکرمیهن، میهن است خوار
به هــرسوقتل وغارت کشـته بسیار

زعمــری آفتــاب صلح بــرچیــــد
زکشــوردامنـــش را ای وطــندار:

کشیــده ره، فســاد وظـلــم و بیــداد
به هــرسوی وطن همچون تن مـار

زحــــــق، بـیـنـــوایـــان و یتیمـــان
مجلل، کــاخ کــرده ظالــم اعمــار

هــرآنکه یا فت نـام و زربه غارت
کجــــا دانـــــد زحـــال ملـــتی زار

یکی در فکــرچــوراست وثــروت
دگـــر نالان به هــرســوازپــی کـار

نــــه نـــانــی درمیـــان ســفـــرۀ او
نـــه آتش دراجـــاغ و پـــای دیــوار

مــیـــان کــلبــۀ تــاریک و نمنــاک
تــن لـــرزان وشــب بنشسته بیــدار

بســـوی کــودکـش بـــا یــا یًس بیند
کــه ازفقـــراست زارو سخت بیمـار

کجــا نــالــد زدردی جــانــگدازش؟
تـحمــل میــکنــــد انـــدوه، لاچـــــار

بسـاط فقـر، گستـردنــد بــه هــرســو
که شـــد ملــت بــه دام آن گــرفتـــار

چنـــان دشمن بکــارد تخــم نفـــرت
کـــه افتــد قــوم بـا قومی بـه کشتـار

جـــوانــان وطـــن را دورســازنـــد
زدامـــان وطـــن بــا نــوع کـــردار

بــرای آنکـــه نیـــروی وطــــن را
بســـازنـــد درجهــان آواره و خوار

چــرا در وادی غـفـلــت غنــودیــم؟
که دشمن حاکم است وما چنین خوار

بیــا ای همــوطن با وحدت وسعـی
بســـازیـــم دشمن میهــن نگــونسار

مــن وتـــو تـا نســازیم ملک آبـــاد
نگــردد یک وجــب بــا غیــراعمار

بیــا بــاهـم صــدای وحــدت خویش
رســانیـم تــا فلک بـا رزم و ایثـــار

بلـــرزد تـــا عـــدو از همـــت مـــا
بســـازیم روز او همچـون شبی تـار

همه کارش مخـــدر است وتـــریاک
فـــریبــد صــد تنی بـــا پــول کلـدار

وطــن در پـــرتگـــاه نیستــی اسـت
بیـــا نگــذ شته اکنون کـــارازکـــار

هنـــوزش بــــوی بهبــودی بیـــایـــد
عــدالــت بـــا تــوگردد جاویدان یــار

(عزیزه)کی بـــؤد تـــا بــاز گـــردد؟
وطن سبزوخرم، هــرگـوشــه گلـزار

28/1/2014
 

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عزیزه عنایت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها