آرشیف

باستان‌شناسان سال‌هاست در باره این منار هشدار می‌دهند و بررسی اخیر “شبکه توسعه آقاخان” هم نشان داد سیل در سال ۲۰۱۹، گل و لای و رسوبات را به پایه بنا منتقل کرده است.

به گزارش این شبکه، “با شروع فصل زمستان، خشت‌های مرطوب و نمناک پایه منار در معرض چرخه یخبندان قرار می‌گیرد که در نتیجه آسیب بیشتری به ساختار بنای این منار متزلزل و کج‌شده وارد می‌شود و رسوبات ته‌نشین‌شده توسط سیل نیز سطح بستر رودخانه را بالا برده است، به این معنی که سیلاب‌های بعدی به پایه بنا نزدیک می‌شود.”

“این منجر به غوطه‌ور شدن بخش بزرگتری از منار ناپایدار و لرزان در زیر سیلاب خواهد شد که خطر فروپاشی کامل آن را به همراه دارد.”

مقامات ولایت غور می‌گویند مرمت و حفاظت از منار‌ جام هزینه زیادی دارد و اداره محلی قادر به تامین آن نیست.

والی محلی طالبان هم در اوایل ماه جاری نیز گفت منار جام تنها به غور تعلق ندارد بلکه متعلق به تمام جهان است و اگر وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت طالبان یا سازمان‌های بین‌المللی توجه نکنند، منار ممکن است فرو بریزد.

پس از سیل ۲۰۰۹، یونسکو ۱.۹ ملیون دلار برای نجات منار از “اتحادیه بین‌المللی حفاظت از میراث‌ فرهنگی در مناطق درگیری” دریافت کرد.

اکنون مشخص نیست که یونسکو چگونه با طالبان در این زمینه همکاری خواهد کرد.