آرشیف

2016-3-15

علم عبدالقدیر

چهرۀ دو رئیس جمهور در آئینه پیمان امنیتی

تحولات وانکشافات  آخیر در اوضاع سیاسی، نظامی افغانستان بار دیگر بحث پیمان امنیتی میان کابل واشنگتن را روی میز میگذارد .پیما نی که در یکی از موادش ختم عملیات نظامی نیرو های امر یکا یئ در افغانستان تذکر رفته واما حالا با تعویض فر ماندۀ عمومی ناتو در نوع بر خورد واجرأ ت نیرو های امریکائی علیه مخالفین مسلح دولت افغانستان زمزمه های تازۀ بگوش میرسد گو اینکه  اگر طالبان به پروسه صلح نپیوندند هم   تعداد نیرو های عضو نا تو خصوصا امریکا در افغانستان افزایش میابد وهم عملیات نظامی علیه مخا لفین از سر گرفته  خواهد شد که ایجاب میکند بار دیگر  درامه امضای پیمان امنیتی را با رنگ بازی های دو رئیس جمهور که آبشخور واحدی دارند باز خوانی کنیم.
مهارت در دو رنگی:
طوریکه در جریان هستید حامد کرزی  بخاطر مشروعیت امضای پیمان امنیتی لویه جرگه مورد نظرش را فرا خواند و در سخنرانی افتتاحیه خود بمناسب گشایش لویه جرگه بریاست صبغت الله مجددی و بحث پیرامون  امضای  پیمان امنیتی میان کابل واشنگتن  موارد ذیل را دلسوزانه بیان نمود.
پنجشنبه ٣٠ عقرب ١٣٩٢ ساعت 13.20 بخدی نیوز)🙁  امضای پیمان امنیتی میان کشورش و امریکا به نفع افغانستان است و تاکید کرد که تایید این پیمان از لحاظ سیاسی، نظامی و اقتصادی به نفع افغانستان است.سپس اضافه نمود که او هیچ نمایندۀ درین جرگه ندارد واگر کدام در خواست از ادرس او مطرح شود صحت ندارد واعضای جرگه باید به خیر و صلاح مردم افغانستان تصمیم بگیرد، تصمیمی که به به خشونت های چندین دهه افغانستان پایان دهد. چون ملت افغانستان در چهل سال گذشته، روزی خوشی  را ندیده است و تصامیم اعضای جرگه مشورتی در مورد پیمان امنیتی با امریکا می تواند زمینه ساز صلح دایمی در افغانستان گردد.
حامد کرزی  بار دیگر تا کید میکند که تامین صلح و امنیت در افغانستان بستگی به سرنوشت پیمان امنیتی کشورش با امریکا دارد. ومن می دانم که آوردن صلح بدست امریکایی هاست و در تجربه که در ده سال گذشته بدست آورده ام به من نشان می دهد که امریکا در این کشور صلح را تامین کرده می تواند."
 اوهمچنان هشدار داد در صورت که این پیمان مورد تایید اعضای لویه جرگه و سپس پارلمان افغانستان قرار نگیرد، افغانستان یک بار دیگر به بحران سال های قبل باز خواهد گشت.و اگر نظامیان امریکا از افغانستان خارج شوند سربازان تمامی کشورها اروپایی و حتی کشورهای اسلامی از افغانستان خارج خواهند شد.

نکات مهم پیمان امنیتی میان امریکا و افغانستان را رییس جمهوری چنین بر شمرد:
1
– نظامیان امریکا اجازه ورود و تلاشی خانه ها در افغانستان را ندارند  به جز موارد خاص که خطر جدی اتباع امریکا را تهدید کند.
2- امریکا حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و استقلال افغانستان را به رسمیت می شناند.
3- امریکا صلاحیت داشتن زندان و زندانی کردن اتباع افغانستان را ندارد.
رییس جمهوری گفت که امریکا خواستار تاسیس 9 پایگاه نظامی در کابل، قندهار، هرات، هلمند، بگرام، شیندند، گردیز هستند.
(خانم روشن بلقیس  نماینده فراه حین این سخنرانی فریاد مخالفت سر داد  چندین بار مجلس را اخلال وبعد مجلس را ترک کرد)
چرخش دراما تیک حامد کرزی:اعضای لویه جرگه که از صحبت های جناب کرزی تا ئید امضای پیمان امنیتی را فهمیده بودند به اکثریت آراء ازین پیمان حمایت کردند اما  در آخر به عکس العمل غیر منتظرۀ حامد کرزی مواجه شدند.درختم مجلس حینیکه صبغت الله مجددی رئیس این لویه جرگه اعلان کرد اکثریت  که لویه جرگه امضای پیمان امنیتی با امریکارا تا ئید کرده اند .حامد کرزی بیدرنگ بطرف تربیون رفت و برسم مخالفت مجددی را کنار زد و گفت نه ! این پیمان را حالا امضا نمیکنیم وما در امضای پیمان هیچ عجله نداریم . همه حیران ماندند که  این چه بو قلمونی است که هر لحظه رنگ عوض میکند .خلاصه گفت این امضارا میگذاریم به رئیس جمهور آینده…این در حالیست که اوباما و حامد کرزی، در دوم می 2012 میلادی، توافقنامۀ‌ استراتژیک بین دو کشور را امضا کرده بود ند تا بر مبنای آن، حضور نظامیان آمریکا به مدت ده سال بعد از سال 2014 میلادی میسر ‌شود.( کرزی عقیده داشت که زمان ریاست جمهوری اش به پایان رسیده ومخالفت وی با عث رضا ئیت  آن عدۀ از اقوام وقبائل  میشود که با طالبان همکار اند وعدۀ کم سواد که طور سنتی با حضور خارجی ها مخالف اند اورا قهر مان میخوانند  که  درین هدف کمی  به مؤفقیت رسید)
واما اشرف غنی:؟ اشرف غنی  حینیکه رئیس کمیسیون انتقال مسئولیت های امنیتی  از خارجی ها به نیرو های افغان بود در ابتداء بر خلاف حامد کرزی در اکت ها واجرآت روزانه طبل مخالفت با حضور نیرو های نظامی خارجی مینواخت .او در سه مرحله این پروسه در اکثریت ولایات افغانستان سفر نمود ودر  مراسم  تحویل گیری مسئولیت های امنیتی  از نیرو های خارجی در ولایات شعار میداد که دیگر به حضور نیرو های خارجی در افغانستان نیازی نیست .بعد ازین نیرو های امنیتی ما تجهیز شده وتجربه کافی دارند وما طور مستقلانه از کشور دفاع میکنیم.اما این شعار هم بخاطر جلب نظر همان طیف از اقشار جامعه بود که حامد کرزی فکر میکرد در آینده قهر مان ایشان خواهد بود. یکی بخاطر رئیس جمهور شدن ریا کاری میکرد ودیگری بخاطر قهر مان شدن وبابا شدن بعد از ختم دورۀ ریاست جمهوری.؟؟
تعویض چهره با تعویض با موقعیت: بعد ازینکه اشرف غنی بریاست جمهوری رسید دیگر آن اشرف غنی زمان انتقال مسئولیت های امنیتی نبود.اودر پاسخ حامد کرزی گفت 🙁 تو عجله نداری ما شتاب داریم )به همین دلیل اولین اقدام مهم آن بعد از نشستن به چوکی ریاست جمهوری جنجالی امضای پیمان امنیتی  میان کابل واشنگتن بود .او اتمر مشاور امنیتی اش  را وظیفه داد تا دیگر این درامه را ملتوی نگذارد و با سرعت تمام با سفیر امریکا این پیمان را امضا  کند  وچنین هم شد.حال مردم ساده لوح  و کم سواد بین این دو رئیس جمهور که در مسائل استراتیژیک نظر واحد دارند تفاوت قائل میشوند در حا لیکه چنین نیست چون مخالفت وموافقت این دو شخص در همکاری با امریکائیها به تفاوت موقعیت شان بستگی داشته ودارد.وقتیکه حامد کرزی رئیس جمهور نیست چرا پیمان امضا کند ؟در حا لیکه قبل از پیمان تمام لذت حضور نیرو های خارجی را از رهگذر ثروت وقدرت برده وخورده؟
 مخالفان وموافقان در پارلمان: امضای پیمان امنیتی در مجلس نمایندگان افغانستان مخالفان زیاد داشت اما روز بر گزاری را طور مهندسی کردند که صدای مخالفین در بین جور جور وفریاد زنان عضو در پارلمان که شب قبل در سفارت امریکا مهمان بودند گم شد.اعضای مخالف.مثلا قاضی نذیر، داکتر محمد ابراهیم ملکزاده ،عبداللطیف پدرام ،حضرت علی ،انجینر قرار ،مولوی شهزاده شاهد عبدالرءوف انعامی وتقریبا حدود شصت نفر مخالف امضای پیمان امینتی بود اما در رسانه ها اینطورنشر شد که مجلس نمایندگان افغانستان این پیمان را روز شنبه، ۶ جوزا 1393  با 157 رای موافق در برابر 5 رای مخالف وسه رآئی ممتنع مورد تایید قرار داد در حالیکه پارلمان در آن وقت  245 عضو داشت وحد اقل 210 نفر در جلسه حاضر بودند. عبدالرؤوف ابراهیمی؛ رئیس مجلس،  در آغاز جلسه پرتنش گفت که حکومت وحدت ملی از مجلس خواسته  تا اسناد پیمان را طور "عاجل" بررسی کند. کسا نیکه مخالفت خود را نسبت به تصویب این دو سند ابراز داشتند با واکنش شدید و هیاهوی موافقان تایید این توافقنامه‌ها مواجه شدند.این امر از سوی بسیاری از منتقدان، نشانگر فضای مهندسی شده حاکم بر جلسه مجلس بود و نشان می داد که همانند رویداد امضای پیمان استراتژیک میان امریکا و ناتو، جو جلسه به سود کسانی بود که در هر حال، در پی امضا و تایید پیمان بودند.
ادامۀ مخالفت: هر چند مخالفین همچنان مخالف اند اما عبداللطیف پدرام  تنها مخالفی است که صدای این مخالفت را تا هنوز رسا نگهداشته وبا تدویر کانفرانسها وراه اندازی مارشهای مردمی این پیمان را ناقض منافع ملی ، تمامیت ارضی واستقلال سیاسی افغانستان دانسته  واذعان داشته که این پیمان بر خلاف عنوانش ما هیت وجوهر امنیتی ندارد. ضمن اینکه بهانه بدست مخالفین داده وانگیزه جنگ مخالفین را افزایش داده وهمسایه هارا نسبت به افغانستان بی اعتماد ساخته هیچنوع تضمین امنیتی برای افغانستان در پی نداشته چنانچه اوضاع امنیتی افغانستان بعد از امضای این پیمان به مراتب بد تر شده وامریکا میخواهد افغانستان را بخاطر پذیرش شرائط بیشتر در مضیقه قرار دهد وما  شعله های آتش داعش در کنار طالبان را که از گوشه های شرقی افغانستان زبانه میکشد مشاهده میکنیم.اما سائر مخالفین تا هنوز یک حرکت منسجمی را براه نیانداخته وهیچ کانفرانس مطبوعاتی وخبری را نیز بر گزار نکرده اند…