آرشیف

2018-10-19

علم عبدالقدیر

پیش داوری ها وپس لرزه های انتخابات پارلمانی 1397

                                           
تاریخ بر گزاری انتخابات درافغانستان سابقه طولانی ندارد درست بعد سپری شدن دورۀ مؤقت حااکمیت حامد کرزی درسال 1383 خورشیدی اولین دور انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در فضای نسبتا امن  با کمترین انتقاد واعتراض بر گزار ونتیجه با برد حامد کرزی اعلان شد اما بعد ازآن  دوره  انتخابات ریاست جمهوری وانتخابات پارلمانی افغانستان همیشه با بحران وکشمکش  وتقلب وبهانه گیری رقبا همراه بود ه است خصوصا انتخابات ریاست جمهوری 1393 که با تقلب  گسترده همراه بود ونتیجه این انتخابات برای هیچکس قابل پذیرش هم نبود تا اینکه با وساطت ودخالت جان کری وزیر خارجه امریکا یک حکومت مشترک مصلحتی زیر نام حکومت وحدت ملی شکل گرفت که نه وجۀ قانونی داشت ونه هم مشروعیت  مردمی وملی.حالا انتخابات پارلمانی تحت مدیریت کمیسیون مستقل انتخابات وسایه سرد همین حکومت بر گزار میگردد ومردم هم طبق معمول ، تقلب، گسترده عدم شفافیت، جعل وغیره را پیشبینی میکنند.در ارتباط به بر گزاری انتخابات پارلمانی وبر آمد این پروسه وپیشبینی ها وپس لرزه ها چند نکته را به عنوان یاد داشت بخورد خوانندگان وعلاقمندان محترم میدهیم.

  1. زمان وشرائط: انتخابات پارلمانی در شرائط بر گزار میگردد که کشور از رهگذر امنیت بد ترین حالت را دارد ونیم از اراضی یا جغرافیائی کشور از اداره وتصرف دولت خارج است.ودرست دو روز قبل از بر گزاری انتخابات شخصیت های کلیدی در بعد امنیتی ولایات هلمند وقندهار  کشته شده اند.
  2. از رهگذر مدیریت : مدیران وکار مندان این دورۀ کمیسیون  مستقل انتخابات نسبتا ضعیف  وبی واسطه اند واما از رهگذر تخصص وتعهد نسبت به مسئولین گذشته خیلی بر تر وبهتر اند..اینها ملاحظه قلدری ارگ را میکنند واما رسما دست نشانده تراش خورده نیستند که تا پای جان به نفع ارگ قربانی بدهند..  اهرم قدرت  هم بخاطر هیچکدام  شان سر مایه گزاری نکرده است.
  3. پروسه وتخنیک: درین انتخابات بخاطر شفافیت وجلو گیری از تقلب قدم های  نسبتا بهتری بر داشته شده .مثلا تهیۀ لست رائی دهندگان وداشتن سریال نمبر وهم استفاده از دستگاه بایمتریک بخاطر جلوگیری از تکرار رائی  ونشانی شد تذکره ها قبل از رأئی دهی یعنی یک شخص به سادگی  دو رائی داده نمیتواند .

بحث شفافیت در انتخابات پارلمانی: طوری که در بالا ذکر شد از طرف حکومت ومسئولین کمیسیون انتخابات چند قدمی مثبتی  در جهت جلوگیری از تقلب بر داشته شده اما در کشوریکه نیمی از اراضی  تحت ادارۀ مخالفین باشد، حکومت قادر به تطبیق قانون  وجلو گیری از فساد در داخل ارگانها و نهاد های مربوط  بخود ش نباشد.،صاحبان زر وزور حرف اول را بگو یند، رشوت وفساد وبی کفایتی وضعف مدیرتی از اوصاف بر جسته آن باشد .بر گزاری انتخابات شفاف یک توهم  بیش نخواهد بود. انتخابا ت رکن سوم دولت را بوجود میآورد دولتیکه  قوۀ إجرا ئیۀ  آن فاسد ، رشوت خور  وما فیائی  باشد وقوۀ قضا ئیه  هم کاملا فر مان بردار ف بد نام ودر برابر نقض پیهم قوانین کشور سا کت باشد.رکن سوم هم شبیه دو رکن دیگر خواهد بود. یعنی انتخابات افغانستان ونتیجه آن از رهگذر ما هیت شبیه ماهیت نظام سیاسی حاکم در کشور است که از رهگذر فساد وقاچاق وبی کفایتی در جهان صدر نشین بوده اثر خودرا بر همه پروسه ها حتی انتخابات دارد.

  • پیشداوری در سایه طاعون بی باوری: افغانستان در بین کشور های جهان یک کشور استثنائی با مردم کاملا متمایز واستثنائی  است ، درین کشور اثبات تقلب به بر گزاری انتخابات نیاز ندارد مردمش بر حسب ظن وگمان  وداشتن طاعون بی باوری قبل از انتخا بات یکدیگر را به تقلب وخیانت متهم میکنند وهیچکس به چیزی کمتر از پیروزی قناعت ندارد. طاعون بی باوری وبی اعتمادی سراسر جامعه افغانستان را فرا گرفته تا جا ئیکه چانس تمیز خوب وبد را از ایشان گرفته است. ما شاهدیم که 2690 کاندید بنام نخبگان  وشخصیت های بر گزیدۀ کشور ، به همان کمیت وکیفیت همکاران فر هیخته وسخنران شان در مبارزات انتخابات ،در محضر مردم بار ها قسم خوردند،تعهد کردند، از خدمت، صداقت، ودلسوزی وهمدردی تا قانون مداری،وغیره محاسن سخن گفتند باز هم  تب طاعون بی باوری در جامعه  فروکش نکرد مردم به خوبترین ها هم بی باور اند .همه مردم  بدون استثنا میگویند کاندیدان محترم تنها شعار میدهند به وعده های شان وفا نمکینند .در اوج بی باوری باز هم بپای صندوق های رائی میروند چون در جامعه افغانستان طاعون های دیگری (چون گرایشات قومی وزبانی وسمتی وغیره هست که طاعون بی باوری را کم اثر ساخته  مردم را نا گزیر به رأئی دادن میکنند.
  • پس لرزه ها ی بعد از انتخابات :با آنچه از فضای حاکم در جامعه  گفتیم  سر نوشت نتیجه انتخابات از قبل معلوم است، وآن اینکه هرکس خودرا پیروز میدان میخواند وهیچکس حاضر  به  پذیرش شکست  وتبریک گو ئی به رقیب پیروز خود نیست.
  1. شفافیت از نظر تمام کاندیدان نا کام به معنی پیروزی خودشان است.وپیروزی رقیب یعنی تقلب.
  2. انتظار وتوقع  نا درست  از روند بر گزاری ونتیجه انتخابات.اکثری فکر مکینند افغانستان اروپاست.نتیجه انتخابات باید همانطور شفاف باشد..اما نمیگویند حکومتیکه سر ا پا غل وغش است ودر بر گزاری انتخابات نقش دارد چگون ممکن است یک پروسه دیگر در کنار آن ناب وصاف باشد..
  3. آغاز شرارت ها ونا آرامی ها وراه اندازی تظاهرات وایجاد مشکل برای شهروندان بخاطر  از بین برئن عقدۀ دل.

به همه حال حکومت که قصد مداخله ومهندسی نتیجه آراء را دارد در تفاهم با کمیسیونها میعاد اعلان نتیجه انتخا بات را در شرائط عادی دو ماه تعیین کرده در حالیکه با راه اندازی غوغا واعتراض کاندیدان نا کام این مدت مانند اعلان نتائح انتخابات 1393 تا شش ما ادامه خواهد یافت وآن زمانیست که دیگر نه برای انتخابات ارزش میماند ونه هم برای نمایندگان حرمتی.