آرشیف

این چه شوریست که در دور قمر میبینم
همه آفاق پر از فتنه و شر میبینم

پند حافظ بشنو خواجه برو نیکی کن
که من این پند به از دُر و گهر میبینم

—————————————————
قبله ی فرهنگی مان جمهوری اسلامی و به پااستاده ایران خیلی متاسفیم که این غزل را مال حافظ نمیخواهند بدانند. مثل اینکه سر چوب به شان های خودمان فرود میآید و این غزل را به چاپ خانه ها مثل اینکه دستور عطا فرمودند که از دیوان های که اخیرا به چاپ میرسند این شعر حضور انتقادی ، حضور اصلاحی ندارد. به نظر ما حافظ را میتوانیم شخصیت تمام عیار سیاسی، منتقد وارسته و قوی، عارف به حق پیوسته ما در جمهوری به خون تپیده و به لب نان محتاج جمهوری اسلامی افغانستان به خواجه صاحب این گونه احترام قوی داریم. نمیدانیم چرا این غزل و غزل های دیگری حافظ را دارند در دیوان های جدید حذف مینمایند. امیدواریم حافظ نه تنها مال شما بلکه حافظ به دنیا تعلق دارد. دست بردن به غزل های حافظ ، دست بردن به بیت المال جمهوری اسلامی ایران است که اخیرا افق های روشن رشد را پیموده است و ما به شما جنابان از دل و جان احترام قایلیم ازینکه نگذاشتید در شرایط سخت ایران به گونه یی کشورهای چون افغانستان ، عراق و سوریه به زانو برود.
ما به شما افق های روشن حیات از بارگاه خداوندگار عالم و آدم استدعا مینماییم و نیز این امید مان را قبول حضور فرمایند و در غزل های حافظ سلیقوی قضاوت نفرمایند. ازینکه ما در یک تاقچه گاهی حافظ به زیر و گاهی قرآن به زیر و حافظ به رو قرار دارد. نشود که زحمات آن جناب مورد دستبرد و حمله عده ی قرار گیرد. 

 ح. یعقوبیان فیروزکوهی
غ. رسول مبین