آرشیف

مگراز ازل سرنوشت ماچنين بوده؟
كه رنج ودردنصيب مادلهابيغم وشادنميشه

هرسوبنگرى بيكارى ياكه انتحارى
طنين اندازگوشها اين فرياد، فريادنميشه

زبالاتابه پايين مقام درفكرچوراست
ترحم وعاطفه پيدا، گرفته جلو بيداد نميشه

به هركنج وكنارش بودمخزن ومعدن
نه رهبرونه ملت بعمران كوهكن فرهادنميشه

نه عشق ونه شورِپيشرفت وتعالى
درسرومغزهاتاكى چنين شعورايجادنميشه

زمان اندرزمان ميگذرددرمعركه ودعوا
نه دوستى ونه صلح ،رفع كينه وعنادنميشه

همه درگفتار،نبينى عمل نيك وكردار
نه ازقضى ومفتى وپيشواعدل ودادنميشه

نسل ونسلهاسوخت برجهل وجهالت
مگراين جهالت بدورازنطفه واز زاد نميشه