آرشیف

2014-12-11

عبدالظاهر رفیق

ناله مـنــــار جــــام

هـــنـرکـمــتـرزشــــهـر شــعــــر دورم

ولــــی نــازم کـه یــک فــــــرزنــد غـــورم

 

ســـــــفــرروزی بـجـامـم آشــــنـاکــرد

بــنـــالـــیـد م مــــــنـــاره نــالـه هـــا کـــرد

 

مـــــــنـــارجــــام مـن دیـــوانــه ام دی

نــمـــود از روی عــظـــمــت پـــاره ام دی

 

چــــســان بــوده ورا مـردان دیــــروز

بـــیـــادخــویــش عــجــب نـــام دلـــفـــروز

 

نـشـستـم در کـــــــنـارش بـکــــدی باز

کــشــــیـــدم نــالــه بــا ســـوزایـــن ســاز

 

زتـاروبــودم ایـن فـــــــــریـــاد کـــردم

جــــــهـــــان داردن دیــــروز یـــــاد کــردم

 

زدیــده اشک مـن جـــاری روان شــد

چــه گــویـم کـاحـلـتـم آنـــدم چـســان شــد

 

یکـی هـا تـف را دیـوارش سخن گفت

رحــال وراز درد خــویـشـــتـــن گـــــفــــت

 

بـمـن گــفــــــتـــا مــــنـــار یـاد گــاری

بــرادرا ! از چــــه ایــنـجــا بــــیــقـــراری

 

ز عــصـــری غــوریــان یـــاد گــــارم

فــــــروغ دوره از روز گـــــــــــــــــــــارم

 

بـگــفـــتــم گـریـه ام از عـظـمت تست

کنون نه هیچ کـس بـر خـــدمــت تــســــت

 

بـگـفــتـــا خــدمــت مـن را چــی داری

فــتــــادم در غــربــی خـــــــــاک ســــاری

 

قــد نــوچــی نــهـــال مــن خــمـــیــــده

فــلـک نــقــش جـــفـــا بـــر مـن گـشــیـــده

 

زهــر سـوجـانــبـم کـنـده وخـوال است

شــدم مـجـــروح بـمن گنجــــینه مال است

 

بــه بـیـرحـمـی کـشـــیـد  خـشـت پـایــم

تـــــــنـــــم زان روشــــده مـایـــــل زجـانـم

 

بــرویــــم فـــــیـــرهــای مــــــــــــروت

شـــــــــده از شـــری دوران وجـــهـــالــت

 

چـی مـیـدانـم کـه آن غوری کدام است

که وقتی قـدانــــش در نــام جــا م اســــت

 

شــمــا ای غـوریـان پس کـــــــــجا ئید

زحــال مـن چــــنــیــن غــافــــل چـرا انــد

 

مگـــرنــه انـیکه غـورباســــتان است

کــزو درچــرخ گـردن یـک نـشــان اســت

 

غــیــاث الـدیـن نـمـوده تــا بـــنــــایـــم

کــنـون چـــشــم امــیــد ســـوی شـمـا یـــم

 

کـشــیــده مـرد دیـروز خـیـلـی زحـمـت

ولــــی امـــــروز مـــــــحــتـــاج مــــرمــت

 

ســراســر ایـن مـســیـر رود هـریـرود

منم افـــــــــتـخــارتـــــان به یــــا د بــــــود

 

تو فرزندم بـیـا ایــن یــک هـــنــر کــن

جـــهـــان را زا حــالــت زارم خــبــر کــن

 

بــه مـسـعـود عـرض من را باز گوکن

بـه اســتـــاد بـــزرگـــوار گــفـــتـگـو کــن

 

بـه تـر مــــیـــم مـن یــک انــدک پـــول

دهـنـد از بـهـرمـن خـــــــیــرات مــبــــذول

 

اگــر بـشـکـسـت مــنـار جــام جــــانان

شــــودگــــم نــام نـامـی نـام غــــــــوریـان

 

" رفیق" از حال من خوب جستجوکن

نـیـازم را به عـالم گفــــــــــــــتگو  کن

 

عبدالظاهر " رفیق " در سال 
1373
/11/12 بتاریخ

َ