آرشیف

مدت و زمان رضاع که موجب حرمت می گردد، به رأی جمهور و قریب به اتفاق دو سال است . در تفسیر ابن کثیر آمده که:  قول به اینکه رضاعت و شیر خوردن بعد از دو سال حرمت ندارد ، ازحضرات علی ابن ابی طالب ، ابن مسعود ، جابر ، ابی هریره ، ابن عمر ، ابن عباس ، ام سلمه ،سعید این مسیب و عطأ وجمهور، رضی الله عنهم روایت شده  ، واین روایت مطابق  مذهب شافعی ،احمد ،اسحاق ، ابویوسف ،محمد وثوری رضی الله عنهم  و به روایتی امام مالک رضی الله عنه است. حضرت ابن عباس رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت میکند که رسول خدا ص فرمودند  – لا رضاعة الا ما کان فی الحولین –  رضاعت نیست مگر آنچه که در اثناء دو سال تحقق پیدا  کند . و به همین معنی حدیث دیگری داریم که رسول اکرم صلی الله علیه و سلم فرمودند – لا رضاع الا فی الحولین -. رضاعی نیست مگر در دو سال.

 و علت تحریم از منظر احادیث رسول گرامی اسلام رشد و نموی بدن طفل از شیر است . برای تائید مطلب فوق روایت ابن مسعود رضی الله عنه را نقل می می کنیم . ایشان از رسول خدا ص روایت میکند که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند – لا رضاع الا ما انشز العظم و انبت اللحم رواه ابوداوود – رضاع نیست مگر آنچه که استخوان را محکم نموده و گوشت را رویانده است. و حدیث دیگری هست که رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرمایند – انما الرضاعة من المجاعة  – به تحقیق که رضاعت از واسطه مجاعت وگرسنگی است . و همینطور از ام سلمه رضی الله عنها روایت شده که رسول خدا ص فرمودند – لا یحرم من الرضاعة الا ما فتق الامعأ – از واسطه رضاعت حرام نمیشود مگر آنچه که معده ها را شق کرده است. یعنی  حرمت وقتی ثابت میشود که شیر به معده طفل رسیده باشد .

ادامه مطلب در اینجا