X

آرشیف

ماجرای بقره
ژانویه 14, 2015

دکتور محمد انور غوری

دنبال کردن نویسنده
 
طبق روایت سورۀ بقره ، شخصی از بنی اسرائیل به قتل رسید ، بین مردم در مورد یافتن قاتل نزاعی درگرفت. از حضرت موسی راه حل معضله را پرسیدند ، گفت به امر خداوند گاوی را سرببرید و قسمتی از گوشت آن را به مقتول نزدیک کنید ، زنده می شود ، قاتل را معرفی می کند و  نزاع رفع میگردد. گفتند از خداوند بپرس چگونه گاوی باشد? . کلان یا کوچک؟ ، پیر یا جوان؟  گفت نه پیر ، نه جوان ، نه کوچک ، نه بزرگ، بلکه میانه باشد. گفتند ، باز از خدا بپرس که گاو چی رنگی داشته باشد؟   گفت زرد رنگ باشد ، باز گفتند بگوی گاوی کاری باشد ؟ حضرت موسی پیام رساند که گاوی قلبه و یا آبکش( از چاه) نباشد. در نهایت شرایط گاو طبق دساتیر متوالی قرار ذیل تعین شد :
گاوی میان سال ، با جسامت میانه ،  زردرنگ  که زحمت قُلبه و آبکشی را نبرده باشد . چنین گاوی فقط در تصرف جوانی نیکوی بود که خدمت مادرش را بحد اعلی انجام میداد ، آنگاه مجبوراً قیمتی گزافی به صاحب گاو پرداختند که پوست گاو را از طلا پرمیکرد ، درنتیجه قاتل معلوم شد و نزاع برطرف گردید.  هموطن عزیز ! من عالم دین و اهل فتوا نیستم ، حسب ظرفیت خویش عقیده دارم که در قصۀ بقره یک عالم حکمت های خداوندی نهفته است از جمله اینکه : شایدخداوند انسانهای بی اتفاق، ماجراجو، سختگیر، منفی باف ، کله خراب ، دا رداری ، شکاک و افراطی را دوست ندارد.
الغرض امروز کابینه معرفی شد ، تقریباً همه مردم خوش هستند که این معضله حل شود و لو با ساختن یک بینی خمیری، کار حکومت جریان پیدا کند . اما در مورد اعضای کابینه ؟ از هرکله صدایی : میگویند کابینه تناسب قومی ندارد ، تخصص دران رعایت نشده ، سهمیۀ مناطق دران رعایت نگردیده ،  ما رای دادیم چوکی ندادند ، از فلان منطقه چند نفر؟ چرا مادرکلان فلان وزیر از پنجشیر است؟ حق ما پنج وزیر موشه نموشه؟ خپله مو گتلی پخپله به مو خورلی وای ؟ ازین همه« سِزوبِز یک جِزوبِز» بهتر بود ، به فرزند مرحومی چوکی را تعارف کردند، سهم فلان قوم کم است ؟ جلندر بسیار زحمت کشید اما وزیر نشد تا دل خود را یخ میکرد، اگر تابعیت خارجی داشته باشد باید مسترد گردد. فلان شخص شمشیر زده از عشق چوکی وزارت محروم شد ،در انتخابات وعده دادند و وفانکردند ، «یک انار چهل بیمار» فلان برد و فلان خورد و فلان مُرد .
خیال میکنم اگر این 27 نفر اعضای کابینه فرشته هم می بودند باز هم خدا می داند که« ما چه میگفتیم و دمبورۀ ما چه میگفت». اما همه باید بدانیم که کابینه دیگ خیرات نیست ، مرجع مسئولیت ، مایۀ نیکنامی و یا بد نامی تاریخی است. مقام وزارت گهوارۀ استراحت یا پارک تفریحی نمی باشد ، سهمیه ، امتیاز یا میدان خویشاوند بازی تعبیر نمی گردد.
 
کار ملت نه به افسانه و افسون باشد
سینـۀ سوختـه و درد درون میخــواهد
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

دکتور محمد انور غوری

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها