آرشیف

پژوهش و نگارش: شهلا لطیفی
ماه می ۲۰۱۷میلادی

قدرت و ضعف شخصیت انسان ها مرا بیشتر در عمق ذهن و روان افراد غرق می کند. برعکس اکثر کسانی که فقط طرفدار جنس زن یا مرد هستند و جنس مخالف را سراپا نارسا و ناقص میدانند, من بیشتر شخصیت را به فردیت نسبت میدهم. و از نگاه فکری و غیرافراطی من به این عقیده هستم که خانواده محصول تربیت، تندرستی، بیماری و آشفته گی فرزندان شان است. و هم به این نتیجه رسیده ام که شرایط زیست محیطی هم خیلی تاثیرپذیر است و دوران طفولیت تا نوجوانی مهمترین و حساس ترین دوران آموزشی تربیتی یک فرد می باشد و همچنان این ایده را که هر کودک با تربیت سالم اولیه‌اش آینده درخشان خواهد داشت و هر طفلی که جور دنیا دیده است آینده تاریک پر از گناه، فساد و خلاف خواهد داشت را جدأ رد می کنم. چون به همان اندازه که رفتار و اعمال انسانها كاملاً متأثر از عوامل محيطي، تربیتی و ژنتيكي است ، احساس مسؤلیت پذیری و تصمیم گیری خوب و بد اعمال مربوط به فرد است. برای حمایت از این ایده دو زن از لحاظ ویژگی های شخصیتی متضاد را مطالعه کردم. دو زن که زمانی دو کودک بودند و با تفاوت های محیط در دو مقطع زمانی حساس مراحل رشد و تکامل را طی کردند.

—ایرنا سندلرIrena Sendler, اهل ورشو کشور لهستان بود که در یک خانواده سالم به دنیا آمد و کودکی را در آغوش پدر پزشک و مادر مهربان سپری کرد. بعد از مرگ پدر که ایرنا فقط هفت سال داشت تحت مراقبت مادر و دوستان خانوادگی پرورش یافت. و سرانجام به دانشگاه ورشو در رشته زبان و ادبیات به تحصیل پرداخت . و در عین زمان به حزب سوسیالیست لهستان پیوست. و زمانی که با بی عدالتی و تبعیض مذهبی حزب سوسیالیست به مقابل دانشجویان یهودی مخالفت نشان داد، ایرنا از دانشگاه بیرون پرتاب شد. در سال ۱۹۳۹با توانایی و تلاش در سازمان رفاه اجتماعی به کار آغاز کرد. و در زمان اقتدار حزب نازی که هر کمک و دستیاری به یهودیان خیانت تلقی میشد، مخفیانه مددگار یهودیان بی سرپناه و ستمدیده شد. و در سال ۱۹۴۳م عضویت سازمان مقاومت ژیگوتا- سازمانی که تحت اشغال آلمان فعال بود به حیث سرپرست کودکان یهود مؤظف گردید و با کمک برخی از اعضای سازمان ژیگوتا و دیگر داوطلبان، کودکان یهودی را از راه انتقال قاچاقی به پناهگاه های مخفی, پرورشگاه ها و خانه های کودکان بی کس خارج از محله یهود نشین نقل داد تا آنها را از آسیب و دسترس عساکر و نیروی نازی آلمانی محفوظ نگه بدارد. و هچنان اسناد و نام های هر یک شان را نزد خود مخفی نگه میداشت تا بتواند بعد از جنگ هر کودک را به خانواده اش تسلیم نماید که البته والدین اکثر اطفال در ( اردوگاه مرگ تربلینکا) به قتل رسیدند. و با قبول کردن همه تهدید و خطر توانست چهار صد طفل را خودش نجات بدهد و با همکاری زنان داوطلب در حدود دو هزار و پنجصد کودک را قاچاقی به پناهگاه ها نقل داد.
سرانجام در سال۱۹۴۳م ایرنا به زندان می افتد. و با پذیرفتن همه زجر و شکنجه از افشای نام های داوطلبان و اعضای سازمان مخفی خودداری می کند که به آن دلیل حکم مرگ او را صادر کردند. ولیکن در راه به سوی کشتارگاه پا به فرار میگذارد و تا سن ۹۸ سالگی با افتخار و سربلندی در زادگاه اش، شهر ورشو لهستان زندگی را بسر می برد.