آرشیف

2015-1-16

انجینر نصیراحمد رامش

رمز خود کفائی محصولات کشاورزی در میکانیزه ساختن سکتور زراعتی کشور نهفته است

 

وطن عزیز ما افغانستا ن یک کشور زراعتی بوده که تقریبا 80 درصد مردم آن به کشت و کار زراعت مشغول بوده و از این طریق امرارمعیشت می نمایند.
اما متاء سفانه در سکتور زراعت که پایه و اساس اقتصاد این کشور را تشکیل میدهد تاحال توجه جدی صورت نگرفته است.
باید خاطر نشان ساخت که میکانیزه شدن سکتور زراعت در افغانستان باعث ترقی و پیشرفت کشور  و نجات مردم از فقر گرسنگی و بیکاری می گردد چرا که به یقین کامل گفته می توانم که یگانه را ه انکشاف جامعه افغانستان در سکتور زراعت کشور نهفته است که جهت روشن شدن مطلب می خواهم یک مثال عمده را یاد آوری نمایم.
 
برای فرد گرسنه , اگر یک ماهی داده شود, کفاف یک روز اورا می نماید , ولی اگر به وی طریق ماهی گیری یادداده شود شکم وی  , همیشه سیر خواهد بود.
برای جامعه عقب مانده افغانستان که در همه عرصه ها مشکلات عدیده دامنگیر آن شده کمک های بشر دوستانه و برنامه های ساختمانی , پل ,پلچگ و جغل اندازی را ه ها و غیره حکم هما ن یک ماهی را دارد . آخر تا چه وقت خارجی ها بسازند. وچقدر شهر و کدام قریه را بازسازی نما یند.
مگر این پروسه پایان دارد در حالی که یک ملت  تقریبا 30 ملیونی حیثیت سیل بین و ناظر را داشته باشد که چند شخص انجویی می خواهد این کشور را بسازد.
باید کاری شود که این ملت از حالت بیکاری و ضعف اقتصادی بدرشود  نیرو –تحرک و توانایی یابد , و آنگاه است که ستیزه ها پایان می گیرد و کشور آبادان می شود.
باید به این ملت فن ماهی گیری را آموخت نه این که روزانه یک ماهی  برای  یک فرد  داده شود
دادن ماهی برای فرد یک روز  شکم او را سیر می سازد اما  وی را برای  همیشه تنبل , بیکاره و مفت خوار آموخته می سازد وبا لاآخره  بار دوش جامعه میگردد.
از دریاها, دشت ها بزرگ , و وادی های  کشور ما , هر چه  که خواسته باشیم می توانیم از آن بدست آریم  اما ناگفته نباید گذاشت که بهره برداری از منابع بزرگ کشور نیاز مند به یک ستراتیژی منظم وسایل  مدرن ,افراد متخصص و تحصیل کرده دربخش زراعت , بوده و هست.
فقط برای ما ابزار ماهی گیری در کار است تا اینکه بتوانیم  در همه عرصه ها پیشرفت های چشمگیر داشته باشیم.
یعنی برای دهقانان کشور ما امکانات میکانیزه, درست شود و تلاش به خرچ داده شود تا دهاقین ما با این تخنیک مجهز گردند
تا تولید و محصولات کشاورزی فراوان بدست آرند ,پروژه های بزرگ زراعتی ایجاد شود , زمین های بکر و بایر زیر آب و کشت برود آن وقت ما خود , راه می سازیم , سرک و سایر پروژه  های مردمی را در عمل به تنهائی تطبیق کرده می توانیم.
رستگاری مردم ما در شگوفایی زراعت ماست و شگوفایی زراعت مرهون توجه عمیق و اساسی و سرمایه گذاری مناسب در این عرصه که امیداست دولت دراین عرصه تنها امید وار به سرمایه گذاری خصوصی نباشد که مفاد آن همگانی نخواهد بود.
 باید یاد آوری نمایم که انکشاف سکتور زراعت نیازمند به یک پلان طویل المدت مشخص و و اضح بوده و آرزومندیم که در آینده نزدیک شاید یک افغانستان آباد خود کفا و عاری از فقر و تنگدستی داشته باشیم .
طوریکه میدانید ستون فقرات اقتصاد کشور ما افغانستان وابسته به زراعت پیشرفته و میکانیزه بوده که متا سفانه در طی هشت سال گذشته ستراتیژی مشخص و پروژه های سریع المثر چشمگیری در تطبیق برنامه های کاری وزارت زراعت قابل دید نبوده که سرانجام روز بروز زراعت ودست اندرکاران سکتور زراعت در افغانستان  کم علاقه شده که این کم علاقه مندی به سکتور زراعت علت های گوناگون بوجود آورده است. یکی از علت ها عقب مانی زراعت کم آگاهی مردم از مزایای زراعت است که چه قسم از  آن محصولات کشاورزی بهتر با کفیت تر و کمیت عالی تر و خوبتر بدست بیاورند.
 دوم بی توجهی و کم میلی مردم به زراعت که این بی توجهی در سالهای خشک سالی بوجود امده است خصوصآ جوانان که نیروی با انرژی و پر توان جامعه را تشکیل می دهد،  رو به مهاجرت های کتلوی و اجباری آورده و اکثرآ در منطقه کهنسالان باقی مانده اند که توان یا قدرت پیشبرد امور کشاورزی را ندارند.
مثال واضح را می توانیم یاد آور شویم که ولایت غور با داشتن کوه های بلند و برف گیر که در زمستان حیثیت یخچال را بازی کرده و در فصل گرمای سال بصورت تدریجی برف ها آ ب گردیده باعث ازدیاد آب چشمه ها و کاریز ها می گردد. درحالیکه مردم از همین مقدار آب که در اختیار دارند به اندازه خیلی کم  استفاده می نمایند.
علت عمده اش ایست که وزارت محترم زراعت و موسسات غیر دولتی مشغول در بخش زراعت توجه جدی در اعمار و بازسازی ذخایر آبی نکرده و پلان مشخص و مفید را جهت تطبیق پروژه های مثمر جهت رشد بیشتر زراعت  در ولایت غور نداشته اند که به یقین کامل اظهار کرده می توانیم که در صورت 1: اعمار ذخایر آبی و بند های آب گردان 2: توزیع تخم های اصلاح شده زراعتی 3: ایجاد کوپراتیف های برای دهاقین 4: توزیع کود های زراعتی وسایل و ابزار باغداری و کشاورزی 5: اهدا قرضه های کوچک برای کشاورزان 6: ترویج و تریننگ سیتم های مدرن آبیاری برای دهاقین در ولایات شان 7: پیدا کردن مارکت خوب برای خریداری حاصلات زراعتی 8:  ترویج زراعت عصری و میکانیزه ئی  در ولایات مخصوصا در  ولایت غور باعث تشویق دهاقین به کشت و زراعت کاری حلال و همچنان افزایش چشمگیر در حاصلات کشاورزی دهاقین کشور و زمینداران بوجود خواهد آمدکه در نتیجه باعث سرسبزی و زیبایی منطقه و خود کفایی خود مردم منطقه  و جامعه ما و بلاخره باعث خودکفایی افغانستان خواهد شد.
 
طوریکه بارها وزیران زراعت افغانستان از طریق رسانه های گروهی  اولویت های وزارت زراعت را در سه بخشی عمده که عبارت انداز.
§         بهسازی شبکه های آبیاری،
§         استفاده موثر از منابع آبی.
§         و توزیع تخم های  اصلاح شده بذری به کشاورزان.
 اظهار نموده اند اما متا سفانه فقط درسطح یک شعار  باقی مانده تا الحال جامه عمل به تن نکرده است به همین دلیل است که مردم ما رو به مهاجرت ها ی دسته جمعی کرده و اعتماد شانر ا نسبت به دولت کم ساخته و چندین سوال بی جواب در ارتباط به کمک های مالی کشور های دوست و بانک جهانی در ذهن مردم تا حال بی جواب مانده است و همچنان نا گفته نباید گذاشت که نه تنها   در سکتور زراعت کار های بنیادی صورت نگرفته , بلکه  به باور مردم در سکتور های دیگر نیز چندان کار قابل ملاحظه انجام نشده است .
در اخیر به امید یک افغانستان آباد مستقل مترقی و سرسبز  دعا می نمایم و امیدواریم در آینده نزدیک شاهد آرامش سرتاسری و امنیت پایدار در کشور خود باشیم تا که بتوانیم در همه عرصه های زنده گی ترقی و پیشرفت چشمگیری توسط خود ملت متحد و وحدت دوست خود  داشته باشیم .
 
با حرمت فراوان :
 ترتیب کننده نصیراحمد رامش