آرشیف

2014-12-30

رحیم الله پیمان

دو بیتی هــــــــــــای غـــــربت

پـوهـنـتـون مـیـروم فـکـری نــدارم           بـیــا ای گــل کـه مــن در انـتـظــارم
پوهنـتـون میروم وقـتـی سـحـرگــاه           بــه فـکــرهــر دو چـشمـانت خمارم
 
مـحــبــت رهــــی بـــی دروازه دارد           مـحـبـــت هـــم بــه خـلـق آوازه دارد
بــیــا ای دل مــکــن یـــاد مـحــبــت            مـحـبـت رنـــج بـــــی انـــــدازه دارد
 
شـکـارعشق یارجان گشته ام من             کـبــاب و زار حــیران گـشته ام من
مســلـمـانــان دریـن دنـیــا فـــانــی            چه قد خوار و پـریشان گشته ام من
 
گـلــی بــودم میان باغ و بوســتـان            عــزیـز بـودم مـیـان جـمله دوستان 
زعـشـق بـی دوامــت دل شـکستـم             دیـگــر راهـی نـدارم جز گورستان

 
عــزیــز دل شـــنـو فــریـاد پـیـمـان            بـه هــر لحـظـه نـگـه دار یاد پیمان
به هر لحظه نگهـدار کـنج  قـلـبـت            بکــن شـاد تــو دل نــا شــاد پـیـمـان