آرشیف

خوشا خوابی دیارم را ببینم
جوان گردم نگارم را ببینم

به روی ماه گون ِ بی بدیلش
شمع شب های تارم را ببینم

زنم بوسه به رخساردل افروز
نشاط ازروز گارم را ببینم

بپیچانم به گردن زلف اورا 
که تا حلقه ای دارم را ببینم

به بوستان وجودش سّیرم افتد
مکانِ سبزه زارم را ببینم

خزان از چهرۀ زردش زدایم
به لب خندش بهارم را ببینم

چه خواب خوش باشد اندرونش
گلم را ، گل عذارم را ببینم

خدایاباد همیشه اینچنین خواب
که تا آن دوست دارم را ببینم

مسعود حداد
22 مارچ 2014