آرشیف

دریغـا ! مـردن ودر گور خـفـتـن
به قـبرانـدر زیاران دور خفتن
 
دل از جان وجهان یکـدم بریدن
ز دوست ومـحـرم  هـمـدم بریدن
 
جـهـا ن را یکسـره پدرود گفتن
قبول وعدۀ موعود گفـتـن
 
نه پیغا می به یاران باز  گفـتن
نه رمزی را به اهل راز گفتن
 
سـخـن های عـزیزان نا شـنـیـدن
درون قبر تنها  آ رمیدن
 
میان  گور تا ر وتـنـگ بـودن
بـه زیر ریگ وخا ک وسنگ  بودن
 
دلـت تنگ و لحــد تنگ و کفـن  تنگ
ز سـر تا پا هـمـه مهـد  دفـن تـنگ

بسیار سخت است که بنویسم برای فرزندان آن مردی از تبار بزرگان که دفتر خاطراتش درقالب چندین جلد کتاب گنجایش نداشت … خاطرات نیک حدودا 80 سال عمر پربارش را که به خدمت مردم قرار داشت برای ما چنان صادقانه ، بی تکلف وبا آب تاب خاص وشیرینی زاید الوصفی  قصه می کرد که هرانسان با احساس حیران میماند وفکر میکرد که گویا این ها داستان های رزم وپیکار رستم وسهراب است… داستانهای از جنگ ها ومصالحه ها و بازیهای محلی وعروسی ها ورسم ورواج های دست نخوردۀ مروج درمنطقه ، از حکومت ها وکارمندان حکومتی در زمانهای قدیم از مالیه گرفتن ها وجمع آوری روغن های  زرد وطرق انتقال آنها به وسیلۀ حیوانات وگلیم وچیک وخیک های روغن  میله ها درشکارگاه های تابستانی ،خزانی وزمستانی ،قمرقه های زمستانی ،اسپ دوانی ها ، نیزه زنی ها ودوش های مردان جوان ونوجوانان ،سگ جنگی ها ، گاوجنگی ها ،نشانه زنی ها، نشانه های دوسره وبا الاخره وساختن خرگاه های بزرگ وزنده گی کردن در درون این خرگه ها وهمچنان از جنگ های قبیلوی مانند جنگ های تهاجمی هزاره ها وافغانها ، جنگ های تهاجمی هزاره ها وایماق ها، ایماق ها وپشتون های کوچی ،پشتون ها وتیمنی ها و حل وفصل این منازعات ازطریق مصالحه و تعیین  وگماشتن چندین تن از شخصیت های بااعتبار همان زمان دست اندر کار میشدند وازجمله شخص ارباب گل محمد بیک مرحومی  نیز به قول خود ایشان وروایت دوستان معاصرایشان یک تن از شخصیت های پیشتاز وطراز اول بودند که درکار مصالحه فی مابین اقوام درتمام عمرش  نقش طراز اول را داشتند….ایکاش اهمیت این همه مسایل را درهمان وقت ها وزمان ها میدانستیم  که با ایشان همصحبت بودیم وبارها از محضر ایشان فیض ها بردیم میدانستیم تا همه خاطرات ایشان را درنوشته میآوردیم که هرگاه  درقید نوشته میآمد برای نسل نو خاطرات بسیار آموزنده وجالبی بود…. بهرحال دریغ ودرد  که چندی قبل احوال وفات  ایشان را شنیدم  وحیف صد حیف که نتوانستم تا در محفل تشییع جنازۀ شان شرکت نمایم ویا اقلا تابوت این دوست گران ارج وبا احساس را بر شانه ام میگذاشتم وقدمی چند ایشانرا مشا یعت میکردم ؛ تا قلب داغدارم تسلی میشد. حال که چنین نشده از راه دور وقلب بسیار نزدیک به پاس محبت های بی آلایشانۀ انها معذرتم را احترامانه به پیشگاه فرزندان وخانوادۀ بزرگ ونیکنام شان تقدیم نموده مراتب تسلیت وتعزیت خویش را به نسبت درگذشت این شخصیت استثنای که بدون مبالغه افتخار لقب سفیر صلح را در ولایت غور به پاس دیانت نیک وحسن خلق شان کسب کرده بودند حضور تک تک مردم غور وبخصوص  مردم با احساس ومهمان نواز وبادیانت شینیه و دریک کلام ولسوالی دولتیارو همه بزرگان ولایت غوردرمجموع عرض مینمایم .زیرا این شخصیت بزرگ مسن ترین زعیم خانوادۀ غوری ها بودند ومعاصرین بزرگان چون میرزا غلام حیدرخان ، وکیل صاحب فخرالدین خان، وکیل عبدالجبارخان خادم، سناتور محمدحسین خان ، میرزا کمال الدین خان، حاجی عبدالغفورخان صوفک ،حاجی صاحب عبدالغفورخان دولتیاری، وکیل خادم حسین بیک ، میرصاحب محمد امیربیک قزل، ارباب عبدالکریم خان عینی ، خلیفه نوراحمد، سردار عبدالقیوم خان پهلوسنگ،سرداران بزرگ دولتیار، میرزا غیاث الدین خان انوری، میرزا علاءالدین خان ،میرزا محمد شریف خان الله یاری ، وکیل محمد عثمان خان تولک ، سناتور محمد سعید مشعل، محمد نسیم  خان پروانه، میرزا ملک خان تیوره، مرحوم ابراهیم بیک ،حاجی صاحب محمد اقبال کندیوال ، وکیل سخیداد خان  اخته خانه ،وکیل محمدخان پای بیشه و وکیل یعقوب خان پوزه لیج ومیرزا محمد اسحاق خان تیوره وغیره بزرگانی که فعلا ذهن فرسوده ام آنهارا به خاطر ندارد، بوده اند ؛ تقدیم نموده برای ایشان بهشت برین وبرای همه مردم غور صبرجمیل را از بارگاه ایزد متعال استد عا دارم. وبه روحانیت ایشان اتحاف دعا مینمایم.

بااحترام
استاد فضل الحق فضل
شهر فراه ماه ثورسال 1396 هجری  شمسی