آرشیف

*******
فـغـان ملـت ا فـغـان به  کهکــشـان  رســیـد و مستجاب نـشـــد
زسـیـل اشک  و خون غـریـبـان خانۀ  ظا لـمی خـراب  نـشـــد
 
ز جور داعــش و فسـاد دولــت و طالـب ، وطـن جهـنــم  شــــد
 بگـو! کجا دلی اســت ؟ که هـنـوز ، زین لهـیـب  کـبـاب  نـشـــد
 
اگرچه  آه  گرم یتـیـما ن وبـیـوه  زنان  دامـن آســمـا ن بگـرفــت
ولـی  دریـغ  که  هـمــش  گــرد و بـاد  شـــد  و  سـحـا ب  نـشــد 
 
زغـصـب  زمـیـن هـای شیرپـور و چمـتـلۀ کابل  چه می پرسی ؟
سخنی هـم به غا صـبیـن گـفـته نــشد و با کسی حـسـا ب نـشــد
 
ز جور و اسـتـم  هـمـسا یگان مسلمان گـفـته ، به جان رسیـده ا یـم
که با ری هــم این گـروه  خرصفـت  بسته به  میخ و تـنـا ب  نـشــد
 
شکـست قامـت  رسـای جـوانان و گلهای امـیــد  شان پـرپـر شـــد
ولـی دریغ ! که پی مهـار فـتـنـۀ  دهـمـزنگ  کمـی شـتـا ب  نـشــد
 
چه سالها ســت که  خون مـلـت  مـا را  به  عــمــد  می  مـکــنــد
دردا! که عطـش کام افعی هـفـت سـروهزارشکـمش سـیراب نـشــد
 
هـرچـنـد  که  این حریـف  کهـنـســال بــس پـیــر و کا هـــل اســت
لیکن  به حرص وآز چو پـیـره خـران کمتـرازعـهـد  شـباب نـشـــد
 
هــر آنـچه خـورد  ز خـون  گــرم  شـهــیــدان  مــرزبـان  وطـــن
مگر دوچشـم حاسد این نره غول جادوگـر دمی  به خواب نـشــد
 
 به چـشـمـپاره گــی رهــبـران کـشـور هـمـسـا یۀ مـا  هــزار سـلام
که چـون هـنـوز؟ ز شـرم  خـدا  و اخـلاص  مـلـت افغـان آب نـشـــد

 
استاد فـضــل الحق فـضــل
شهـر فراه  اســد سال 1395 هـجـری شـمـســی 
 
این سروده به استقبال استاد محمد اسحاق ثنا زیر عنوان ( هزار شب به سحر رفت و آفتاب نشد ) به احترام خوشباوری واخلاص ملت مسلمان افغانستان واعتماد بی حد وحصر ایشان به رهبران فاسد کشوران همسایۀ ما سروده شده است.