آرشیف

 
    روشنفکرکسی است که به وضع انسانی خودش درزمان ومکان تاریخی واجتماعی ای که درآنست خودآگاهی داردواین خودآگاهی جبراًوضروتاًبه اواحساس مسئولیت بخشید.
    بزرگترین  مسئولیت وهدف روشنفکران بخشیدنوودیعه بزرگ خدای یعنی خودآگاهی به توده انسان است زیراخودآگاهی است که توده مخط ومنجمدرابه کانون جوشان سازنده وفریننده نبوغ های بزرگ وجهش های مبدل میسازدوبعدتمدن هاوفرهنگ وقهرمانان بزرگ ازهمین متن وجدان بیدارشده جامعه برمیخیزد.
     روشنفکرکسی است که که فارغ ازنعبدوتعصب وبه دورازفرمانبر،اغلب کارنوعی فکری میکند ونه کاربدنی وحاصل کارش رادراختیارجماعت میگذاردکمتربه قصدجلب به نفع مادی بلکه دحل مشکل اجتماعی میباشد.بناًروشنفکران بایدجسارت چون وچراکردن درهراندیشه ای راداشته وکاملاًازوضع  مودوقت ناراضی باشدوبه عنوان یک نیروی آگاه ازچهارچوب های سنتی ومخط زمان فراتررود وارزش های جدیدایجادکند وبه به ارزش های سنتی جامعه نوبپوشاند.
     روشنفکران وجدان خورده گیرجامعه میباشد.
     روشنفکرمسئولیتش درزمان خودش انتقال پیام به توده مردم وندا دردادن ،ندای آگاهی ورهای ونجات دادن درگوش های منجمدوبسته توده ونشان دادن جهت ورهبری حرکت درجامعه متوقف وبرافروختن آتش یک ایمان تازه درجامعه منجمدش تابشودکه دریک بن بست وناهنجاری قراردارد رهای یافته وآینده ازبهروزی رادرپیش روداشته باشد.
   جامعه افغانستان به نسبت حاکم بودن یک فضای مخط وبسته ازعقلانیت قبیلوی درشرایط فعلی که داشته وآنچه که خصوصیات یک روشنفکردرتفکرانتقادی اذاداندواستقلال فکری ،اشتیاق به تحقیق وپرهیزازتقلیدوتحقق بخشیده آذادی ،عدالت برابری است فاقد ازافرادروشنفکروروشنگرمیباشد واگر باشدهم مترجم آثارفرهنگ بیگانه میباشدکه هرگزبه کارتوده مردم نمی خوردکه به قول داکتراسپنتا ویژه گی روشنفکران افغانی ماگریزازتفکروافرنیش اندیشه میباشد درحالیکه روشنفکران مابه عنوان مسئول یک کشورکه سالیان متمادی دروضعیت نابسامان واسفناک قرارداشته می باید به استخراج تصفیه وکشف روح نیرومندوحیات بخش که درفرهنگ زنده موجود ودرشن جامعه واحساس توده مردم ماوجود داردوداغ است وحرکت داردبپردازدتاباشدباکمک این منادیان جامعه مریض وناهماهنگ ماکه باابرهای سیاه ازشگاف های قومی .استبدادی وده های ناهنجاری دیگراسیرمانده رهای یابدوبااین اسالت روشنفکران شان درجامعه یک تغییرجهت، تغییرزندگی،تغییرسرنوشت وتغییرفرهنگ اراسته باخصوصیات مدرن راهی وجودبیاورندبه امیدآنروز.
 
باحترام!   غلام ربانی "رایق"خوابگاه دانشگاه جوزجان
 
 
پانوشت:

شریعتی ،جلال ال احمد،افلاطون،اسپنتا
افلاطون- جمهوریت 1360.
شریعتی-بازگشت به خویشتن 1364.
جلال آل احمد- درخدمت وخیانت روشنفکران 1373
اسپنتا- گفتمان نو،فصل نامه علمی تخصصی درحوزه سیاست واندیشه مرکزمطالعات راهبردی افغانستان ،کابل