آرشیف

زندگی انسان را از دیدگاه دیگری میتوان گفت که زندگی مانند یک سفر است؛ که انسان ها مکلف اند تا این راه  به اندازه تقدیر خویش طی نمایند؛ این مسافرین که از طرف خالق یکتا ابتدا از خاک آفریده شد و سپس برایش کرامت داده شد تا به عنوان اشرف مخلوقات و خلیفه روی زمین گماشته شود؛ اما چگونگی  طی کردن این راه پر از خم و پیج دقیقأ بر میگردد به مسافر این راه که این دروه  امتحانی را چگونه سپری نماید و برای آفریننده خود چی دستآورد داشته باشد.
یکی دیگر از مختصات وویژگی های زندگی پدیده زمان است به این معنی که زندگی بروی محور به نام محور زمان اتفاق میافتد  زندگی هرانسان از شرخس تشکیل شده است گزشته، حال و آینده هر انسان به یک  حالت استوار نیست ؛ پس بهتر است تا به آینده خود بهتر و با دقت فکرکرده تا آینده خود را با گذشته خود اصلاح نمایم.  تا خود و زندگی خود را از  نور عشق و زیبایی محبت حقیقی از اعماق قلب پایبند به حقایق و حقیقت های ایمان  آراسته ، متحد و متفق نمایم.
انسان را خداوند باعظمت ، باعزت، واشرف مخلوقات و خليفه درروي زمين آفريده است؛ پس بيا تا بزرگ باشيم وبزرگ بيانديشيم وازمعنويت كه براي ما داده شده است استفاده نموده فرصت هاي را كه در اختيار داريم به فكر وتفكر يكتا پرستي باشيم كه اين همه كائينات كه با اين عظمت، قشنگي وزيبایي كه براي ما از طرف پروردگارمان  تحفه به ارمغان آورده شده است استفاده نمایم و لذت ببریم.
 اينك باز گرديم به داستان آفرينش و سرود هستي انسان تا بيشتر دريابيم كه ازكجا آمده ايم  ومأموريتي كه خداي رحمن برای مان ابلاغ كرده چيست وچه عامل وچه نيروي چه اشتياق وچه عطش ما رابه راه كمال مي راند وچه نداي ما را از زمين به سوی آسمان فرا مي خواند تا معمای بيشترنوشته خود باشيم وقصرعظيم رؤيا ها  متعال وپرودگارت را دربهشتي كه خود درزمين خواهي آفريد بناكني اين چنين بود كه باخلقت انسان شوري دركائينات به پا شد صحبت از آفرينش ديگر از پيدايش ديگربود وانسان با دست هستي از اوست وبا اراده وفرمان آن حي لايموت پابه عرصه هستي گذاشت آن افتاب لم يزل درهفت اقلیم كاينات ندا دارد «اني جاعلي في لارض خلیفه» ترجمه: بدانيد وآگاه باشيد كه اينك ما انسان را بروی زمین خليفه تعین کرده ایم . يعني اي آدم همه چيز رابراي تووتورا براي خودم خلق كردم؛ توموجودي هستي كه زمين وآسمان وهرچه تا به عزت  كرامت خود درمجموعه هستي پي ببري واز خود باوري به خداباوري برسي وبه اين ترتيب پادرمسير گذاري كه از توشروع مي شود وبه خدا رحمان مي رسد
 وبه اينگونه بودكه انسان به عنوان اشرف مخلوقات بروی زمین معرفي شدوجايگاهش درنظام خلقت تعين گرديد.                 
اما ما انسان ها با اين همه زيبایي چرا خودرا درك نمی نمایم؛ به خود استوار نمي باشيم و همه منفي بافي ها؛ توهين وتحقير را به يكد يگر روا میداریم. ما باید با داشتن نظروديد وسیع سعي فكر زدائي،انديشه وباور هاي خودرا در مسير اخلاق و خلاقيت سوق بدهيم وذهن خودرا بالاي يك موضوع دقيق وجدي تمركزبدهیم ؛ به اين عمري كوتاه چرا دنبال يگديگر را محكم داريم و با تفرقه اندازی بین یکدیگر ترس وحشت را در قلوب یکدیگر جاي ميدهيم . بيايد دقيق فكر کنیم كه امروز در مملكت ما چي مي گذرد وما به كدام قرن زندگي مي كنيم؟ بهترخواهد بود تا به عوض این همه ناهنجاری ها و توهین و تفرقه بین یکدیگر؛ خود را موازی با قرن امروزی عیار نموده خدمت گار و حافظ دین خود، ملت خود و وطن خود باشیم.