آرشیف

جواني درخت مثمر و شگوفان در بوستان عمر است . اين خورشيدی است كه  فقط   يك بار در زنده گي هر انسان طلوع ميكند. اين  فصلي است كه درخت زنده گي ميوه هاي سالم و مملو از ويتامين بار مي آورد و به هراندازه ايكه به آن رسيده گي وغمخواری شود، بار وحاصلش فزونتر خواهد بود. جوانی تصويري است كه جمال و زيبايی اش بر قلب هر بيننده نقش می بندد. اما چه خوب و نيك است كه درين فصل وموسم زيبا، طوق بنده گي را درگردن و دستاويز نيكي را بر دست انداخت و زولانۀ حق را بر پاي بست و با نداي "لبيك اللهم لبيك" گويان بسوي اطاعت و فرمانبرداري پروردگار شتافت و درينصورت چنين جوانی مورد حمايت و حفاظت رب العزت والجلال قرار خواهد گرفت . خداوند (ج) از آن جواني كه در راه خدا با نفس خويش جهاد كند و از زشتی ها و پليدی های دنيائی خود را نگه دارد و باوجود مساعد بودن زمينۀ گناه و معصيت، ازان دوری گزيند و با وجدان پاک و سرِ بلند حيات خويش را سپری نمايد، بدون شک مستجب الادعوه است، يعني خداوند دعايش را اجابت ميكند. پس خوش بحال آن جوانانی كه در شريانهاي قلب شان محبت الله (ج) جاري و ضربان  قلب شان  فقط بخاطر رب العزت باشد. بنابران به چنين جوانانی ميتوان افتخار كرد كه بخاطر خوشنودي ورضاي پروردگار از هيچگونه تلاش دريغ نمی ورزند و تمام خواهشات نفساني را كنار می گذارند. به يقين که اجرای اعمال نيک و پاک اين جوانان نزد خداوند بدون پاداش نخواهد ماند.
آنهای که در عنفوان جوانی، معني زنده گي را درك ميکنند، عاقب کار را بخوبي می سنجند و دست تضرع برای هدايت بسوي پروردگار بلند كرده  و آمرزش ميخواهند، در حقيقت امر از شيوه و شريعت غرای محمدی صلی اللهُ عليه و آله و سلم پيروی ميکنند.

"درجواني توبه كردن شيوه پيغمبريست
ورنه هرگبري به پيري ميشود پرهيزگار"

اي جوان نيك بنگر كه اگر  نيكوكار وپرهيزگار باشي تو محبوب الله ميشوي ودرتمام كارهايت خير و بركت خواهد بود. اما جاي تأسف است كه اگر جواني از حكم خدا (ج) سر باز زند و دوستي حبيب را رها كرده، به دنبال شيطان كه عدوالمبين است بشتابد؛ درانصورت بهترين ايام زنده گی را در هوا و هوس نفس اماره ضايع خواهد ساخت.
دراخيرمشوره ام  براي تمام جوانان اين است كه با مطالعۀ کتب و مسايل دين مقدس اسلام زوايای تاريک روش زنده گی شانرا روشن سازند و بسوی هدف والای خــــــير و سعادت دنيوی و اُخروی گام بردارند.
                                                                                                 
 
 نصيراحمد فگارزاده
هرات- افغانستان، حمل ۱۳۹۱