آرشیف

ای وطن اخر ترا با خاک یک سان کرده اند          باغ بستان ترا چون دشت سوزان کــرده اند
مردم مظلوم مــــــا اوره هـــــرسو تـــا ب            علم فرهنگ تــرا از ریشه ویـــران کرده اند
تـــــاریخ کلتور فــــرهنگ هزاران ساله ات          از زبــان افتاده ازچشم پنهان کـــــــرده انــد
بــــرد ن یشکستن با نــــــــام اسلام جمله را           تحت نام پاک اسلام خلق ویــران کرده انـد
یـــــاد گاران کهن از شیر مــــردان وطـــن           هریکی را بعد دیگر بی سرو جان کرده اند
بـــــا میانت بـود مشهور در جاهان ای اریا           ازبـــرای پــوند کلدار بت ویـــران کرده اند
گشته اند بــــازیچه دست غلام روزگـــــار          هرچه گوید اوبه انها گوش به فرمان کرده اند
باب علم معرفت رابسته انــد در روی تــو           جمله اولاد تــــرا نـــاخوان نــــا دان کرده اند
کـــــور کــــربــــودند نشنید ند فریاد جهان           نـــام نیکت را وطن رسوای دوران کـرده اند
موج غم درسینه ام طغیان دارد روز شب            هست بود این وطن را غرق طوفان کـرده انـد