آرشیف

در تاریخ ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰، خواهران "میرابل" اهل جمهوری دومینیکن، به وسیله دولت دیکتاتوری این کشور به شکل وحشیانه‌ ی به قتل رسیدند.
پس از سال ۱۹۸۱ت، از این روز به عنوان روز مبارزه با  خشونت علیه زنان یاد می‌کردند. تا اینکه در اکتبر سال ۱۹۹۹، شورای عمومی سازمان ملل متحد این روز را به عنوان روز جهانی محو خشونت علیه زنان نام ‌گذاری کرد و آن را به تصویب رسانید.
مجمع عمومی سازمان ملل از دولت ها، سازمان های بین المللی ونهادهای غیردولتی (NGO ) خواست تا در این روز با ترتیب دادن برنامه های ویژه به رشد آگاهی زنان در این زمینه و مبارزه با خشونت علیه زنان کمک کنند.
دربند نخست بيانيه جهانى رفع هرگونه خشونت عليه زنان، چنين آمده است:
«خشونت عليه زنان به مفهوم هرگونه عملى است كه مبناى جنسيتى داشته و فرآيند آن و يا فرآيند بالقوه آن، منجر به آسيب جسمانى، جنسى و روانى و يا سبب رنج وزحمت به زنان گردد. از جمله اين اعمال تهديد وشکنجه و محروميت از آزادى ،چه در زنده گى خصوصى و چه در حيات اجتماعى زنان ‌باشد.»
كوفى عنان، دبيركل سازمان ملل متحد در پيام خود به مناسبت روز بين‌المللى رفع خشونت عليه زنان در۲۵ نوامبر سال ۲۰۰۵‌ پس‏ از تصويب بيانيه جهانى رفع خشونت عليه زنان، چنین گفته بود: «خشونت عليه زنان درجهان به گونه‌اى گسترده باقى مانده است. زنان هم‌چنان با اين زشت‌ترين نماد نظام‌ مند تبعيض‏ و نابرابرى درحقوق و در زنده گى روزمره خود درسراسر جهان رو‌به‌ رواستند. اين امردرهر منطقه جهان، بدون درنظرگرفتن سطح درآمد، طبقه اجتماعى، نژاد و قوميت اتفاق مى‌افتد…
خشونت علیه زنان هر گونه عمل خشونت آمیز بر پایه جنسی ، که منجر به آسیب فزیکی ، جنسی و یا حالت روانی زنان شود خشونت علیه زنان گفته می شود. خشونت، بدرفتاری و یا زشتی سخنی ایست که پیوند اساسی با فرهنگ ومذهب دارد.
درجوامع مرد سالارقوانین وعنعنه و فرهنگ ،مرد را مکلف به پرداخت معیشت زن می سازد و زن خود ، پیشتوانهً شخصی اقتصادی ندارد. در چنین حالت مرد در وجود خود یک برتری و تفوق احساس نموده و به خود متکی و حاکم گردیده و زن را جز دارایی های خود دانسته و مالک او می داند. بنابرین زن را در تحت کنترول و قیمومیت خود در می آورد و هرگونه خشونت را که خواسته باشد.درحق اش  روا می دارد.
خشونت به اشکال و شيوه‌هاى مختلف بر زنان اعمال مى‌شود. خشونت‌هاى ناشى از جنگ، تجاوزهاى جنسى، خشونت خانه گى،حلق آویززنان ، اعدام زنان، گردن بریدن زنان ، سوزانیدن زنان، زهردادن زنان ، غرق کردن زنان در دریا ها، مثله کردن زنان،خرید و فروش زنان و دختران، تن‌فروشی‏ اجبارى زنان، برده گى جنسى، خنته دختران، ضرب وشتم ، ازدواج های اجباری، ازدواج های تحت سن، چند همسری ،سركوب‌هاى سياسى و سيستماتيك زنان، و…خشونت های است که همه روزه ما درکشورخود شاهد استیم.. 
افغانستان از جمله کشورهایی است که درپای اعلامیه جهانی رفع تبعیض و خشونت علیه زنان امضا نموده و نسبت به رعایت آن تعهد سپرده است. اما متأسفانه چون کارکرد های این نظام براساس قوانین مذهبی و ارزش های سنتی صورت می گیرد، نه تنها خشونتِ مردان علیه زنان چه در خانه و چه در اجتماع پیگیری نمی شود، بلکه براى اجراى قوانین آن هيچ‌گونه قدرت اجرايى و كنترول جدى درنظرگرفته نشده است. از اين‌رو نه تنها اين قوانين بر روى كاغذ مانده است، بلكه خشونت عليه زنان نسبت به سال های گذشته افزایش قابل ملاحظه ای نیزنموده است.
آمارهای یک گزارش تازه کمیسیون مستقل حقوق بشر نشان می‌دهند که درهفت ماه سال روان هجری خورشیدی، ۲ هزا ر و ۷۶۲ رویداد خشونت در برابر زنان در این نهاد ثبت شده است، درحالی که شمار این رویدادها در هفت ماه نخست سال ۱۳۹۷خورشیدی، ۲ هزار و ۵۳۶ رویداد بوده از همین رو شمار خشونت ها در برابر زنان در کشورامسال هشت اعشایه دو درصد افزایش یافته است.  ‎
بربنیاد این گزارش، ازمیان  ۲هزار و ۷۶۲ رویداد خشونت درکشور، ۱۲۳ رویداد خشونت
جنسی درهفت ماه گذشته ثبت شده اند که یک افزایش یک درصدی را نشان میدهد ‎همچنان، ۴۸۵ خشونت اقتصادی در این کمیسیون ثبت شده است که یک افزایش ۱۴ درصدی را نشان می دهد و  یک هزار و ۱۴ رویداد خشونت روانی و زبانی ثبت شده اند که یک افزایش ۳۷ درصدی را درمقایسه به زمان مشابه سال ۱۳۹۷ نشان می دهد.
افزون برخشونت های خانواده گی ده هاکودک ،نوجوانان و زنان به جرم جاسوسی به دولت ،قوای ناتو وبه جرم فرزند ویا زن پولیس ملی بودن ،ازسوی طالبان تیرباران یا سربریده شده اند.
سالانه سد ها تن از زنان ستم دیده ما، قربانی خشونت های خانواده گی می گردند، گلوی نازک و ظریف آنان با کارد های تیز بی رحمانه و وحشیانه بریده می شود، تیزاب به صورت زیبای دختران ما پاشیده می شود وده ها زن و کودک مورد تجاوزجنسی قرارمی گیرند مامواردی تازه ی در همین هفته داریم که پسری در استان تخار مادرش را با تیشه کشته و خواهرش را زخمی نموده است.همچنین تازه عروس 23 ساله در چاه آب توسط همسر و خسرش کشته شده است.این همه قتل هاو تجاوزها بالای زنان بی گناه لکه داغ ابدی به دامان دولت نابکار و غارت گر افغانستان بوده ومردم افغانستان بویژه زنان وکودکان این سرزمین هیچ گاهی ، روزهای سیاه، ماتم زا و اعمال وحشیانه را فراموش نمی کنند .
بنابرین مبارزه براى محو كليه اشكال ستم بر زنان و مبارزه براى برابرى واقعى زن و مرد در كليه عرصه‌هاى اقتصادى، سياسى، اجتماعى و فرهنگى، وظيفه همه انسان‌هاى برابری‌طلب، آزادى‌ خواه، وزارت امورزنان ، نهاد های حقوقی زنان ،کمسیون حقوق بشر،کمسیون امور زنان در پارلمان ،همه احزاب وسازمان های مترقی وهمه رسانه های داخلی وخارجی است.
بیاید همه دست به دست هم بدهیم وبا این پدیده زشت که هر روز نفس یک زن ستم دیده  را به شکل بسیارفجیعانه آن می گیرد ، قلب های همه مان را جریحه دار و خانواده ها را ازهم متلاشی وهزاران کودک را بی مادر و خیابان گرد نموده و به بیراهه می کشاند. مبارزه جدی نمایم وهمه با هم هم صدا شویم و به "خشونت به زنان وکودکان نه ! " بگویم.

شیرین نظیری