آرشیف

در تاریخ 25 نوامبر 1960، خواهران "میرابل" اهل جمهوری دومینیکن، توسط دولت دیکتاتوری این کشور به طرز وحشیانه‌ای به قتل رسیدند. از سال 1981به بعد، از این روز به عنوان روز مبارزه با  خشونت علیه زنان یاد می‌کردند. تا اینکه در اکتبر سال 1999، شورای عمومی سازمان ملل متحد این روز را به عنوان روز جهانی محو خشونت علیه زنان نام ‌گذاری کرد و آن را به تصویب رساند.
مجمع عمومی سازمان ملل از دولت ها، سازمان های بین المللی و نهادهای غیر دولتی (NGO ) خواست تا در این روز با ترتیب دادن برنامه های ویژه به رشد آگاهی زنان در این زمینه و مبارزه با خشونت علیه زنان کمک کنند.
دربند نخست بيانيه جهانى رفع هرگونه خشونت عليه زنان، چنين آمده بود:
«خشونت عليه زنان به مفهوم هرگونه عملى است كه مبناى جنسيتى داشته و فرآيند آن و يا فرآيند بالقوه آن، منجر به آسيب جسمانى، جنسى و روانى و يا سبب رنج وزحمت به زنان گردد. از جمله اين اعمال تهديد وشکنجه و محروميت از آزادى ،چه در زنده گى خصوصى و چه در حيات اجتماعى زنان ‌باشد.»
كوفى عنان، دبيركل سازمان ملل متحد در پيام خود به مناسبت روز بين‌المللى رفع خشونت عليه زنان در25 نوامبر سال 2005‌ پس‏ از تصويب بيانيه جهانى رفع خشونت عليه زنان،چنین گفته بود: «خشونت عليه زنان درجهان به گونه‌اى گسترده باقى مانده است. زنان هم‌چنان با اين زشت‌ترين نماد نظام‌ مند تبعيض‏ و نابرابرى درحقوق و در زنده گى روزمره خود درسراسر جهان رو‌به‌ روهستند. اين امردرهر منطقه جهان، بدون درنظرگرفتن سطح درآمد، طبقه اجتماعى، نژاد و قوميت اتفاق مى‌افتد… 
خشونت علیه زنان هر گونه عمل خشونت آمیز بر پایه جنسی ، که منجر به آسیب فزیکی ، جنسی و یا حالت روانی زنان شود خشونت علیه زنان گفته می شود. خشونت ، بدرفتاری و یا زشتی سخنی ایست که پیوند اساسی با فرهنگ ومذهب دارد. 
درجوامع مرد سالارقوانین وعنعنه و فرهنگ ،مرد را مکلف به پرداخت معیشت زن می سازد و زن خود ، پیشتوانهً شخصی اقتصادی ندارد. در چنین حالت مرد در وجود خود یک بر تری و تفوق احساس نموده و به خود متکی و حاکم گردیده و زن را جز دارایی های خود دانسته و مالک او میداند. بنابرین زن را در تحت کنترول و قیمومیت خود در می آورد و هرگونه خشونت را که خواسته باشد.درحق اش  روا میدارد. 
خشونت به اشکال و شيوه‌هاى مختلف بر زنان اعمال مى‌شود. خشونت‌هاى ناشى از جنگ، تجاوزهاى جنسى، خشونت خانگى،حلق آویززنان ، اعدام زنان، گردن بریدن زنان ، سوزانیدن زنان، زهردادن زنان ، غرق کردن زنان در دریا ها، مثله کردن زنان،خرید و فروش زنان و دختران، تن‌فروشی‏ اجبارى زنان، برده گى جنسى، خنته دختران، ضرب وشتم ، ازدواج های اجباری، ازدواج های تحت سن، چند همسری ،سركوب‌هاى سياسى و سيستماتيك زنان، و…خشونت های است که همه روزه ما درکشورخود شاهد هستیم.. 
افغانستان از جمله کشورهائی است که درپای اعلامیه جهانی رفع تبعیض و خشونت علیه زنان امضا نموده و نسبت به رعایت آن تعهد سپرده است. اما متأسفانه چون کارکرد های این نظام براساس قوانین مذهبی و ارزش های سنتی صورت می گیرد، نه تنها خشونتِ مردان علیه زنان چه در خانه و چه در اجتماع پیگیری نمی شود، بلکه براى اجراى قوانین آن هيچ‌گونه قدرت اجرايى و كنترول جدى درنظرگرفته نشده است. از اين‌رو نه تنها اين قوانين بر روى كاغذ مانده است، بلكه خشونت عليه زنان نسبت به سال های گذشته افزایش قابل ملاحظه ای نیزنموده است.
درین جا چند نمونه بارزوفاجعه آمیزخشونت علیه زنان درسال جاری درافغانستان را یاد آورمی شوم که بسیارتکان دهنده وغم انگیزبوده است. اعدام نجیبه جوان درمربوطات ولایت پروان توسط طالبان زن ستیز، سربریدن عاقله 25 ساله بنت سرور در روستای شنبل ولسوالی شیبرولایت بامیان ،سربریدن بی بی جان زن بيست و پنج ساله درولایت هرات ،سربریدن ماه گل 20 ساله درهرات ، قتل دختر جوانی به نام شکیلا درخانه یک عضو شورای ولایتی بامیان ،سربریدن مادرودخترخوردسال درولایت غزنی ، قتل دودخترجوان توسط پدرش درولایت هلمند،تجاوزدختران توسط پدرانشان درولایات لغمان وهرات وده های دیگر…
افزون برخشونت های خانواده گی ده هاکودک ، نوجوانان وزنان به جرم جاسوسی به دولت ،قوای متحدین وبه جرم فرزند ویا زن پولیس ملی بودن ، ازسوی طالبان سربریده شدند. 
سالانه سد ها تن از زنان ستم دیده ما، قربانی خشونت های خانواده گی میگردند، گلوی نازک وظریف شان با کارد بی رحمانه ووحشیانه بریده می شود، تیزاب به صورت زیبای دختران ما پاشیده می شود وده ها زن وکودک مورد تجاوزجنسی قرارمی گیرند ما مواردی را درین روزها بیاد داریم که کودک سه ساله درتخار وسه دخترپنج الا شش ساله درولایت بلخ مورد تجازجنسی قرارگرفتند. این همه قتل ها  وتجاوزها بالای زنان بی گناه لکه داغ ابدی به دامان دولت نابکاروغارت گرافغانستان بوده ومردم افغانستان بویژه زنان وکودکان این روزهای سیاهی ماتم زا و اعمال وحشیانه را هیچ گاهی فراموش نمی کنند .
بنابرین مبارزه براى محو كليه اشكال ستم بر زنان و مبارزه براى برابرى واقعى زن و مرد در كليه عرصه‌هاى اقتصادى، سياسى، اجتماعى و فرهنگى، وظيفه همه انسان‌هاى برابری‌طلب، آزادى‌خواه، وزارت امورزنان ، نهاد های حقوقی زنان ،سازمان حقوق بشر، کمسیون امورزنان در پارلمان، مجله های اختصاصی برای زنان ،همه احزاب وسازمان های مترقی وهمه رسانه های داخلی است.
بیاید همه دست به دست هم دهیم وبا این پدیده زشت که هرروزنفس یک خواهرستم دیده ما را به شکل بسیارفجیعانه آن می گیرد ، قلب های همه مان را جریحه دار وخانواده ها را ازهم متلاشی وهزاران کودک را بی مادروخیابان گرد نموده وبه بیراهه می کشاند. مبارزه جدی نمایم وهمه با هم همصدا شویم و به "خشونت وتجاوزنه " بگویم.
 
شیرین نظیری فعالحقوق زن