آرشیف

زنان نیم پیکر توانای انکشاف و ستون مستحکم ابقای جامعه بشمار می‌روند که در جامعه نقش‌های فراوان و مختلف را ایفا می‌کنند. زنان در مواقع مختلف حیثیت مادر، خواهر، دختر، خانم، رهنما، اتکا و امید را بازی می‌کنند.

 زن بقول ژان ژاک روسو: مونس مهربانی برای مرد است و نقش انکار ناپذیر‌اش در تحولات انکشافی انسان درخور ستایش است که سهولت آفرینی‌های مزید را برای بارور شدن جامعه ببار می‌آورد.

زنان اضافه‌تر از این‌که حسادت اخذ قدرت و حکم‌رانی را مدعی باشند، بیش‌تر می‌کوشند تا راه‌نمای خوب، مشاور خلاق، انسان مهربان و شخصیت نیکو در بطن جامعه مترقی و انکشاف یافته باشند که باور کلی همان جامعه را ملت شدن، احترام متقابل و توازن بین جنس مذکر و مونث شکل دهد.

کارل مارکس می‌گوید که پیش‌رفت اجتماعی را می‌توان به جایگاه اجتماعی جنس مونث اندازه گرفت. در این شکی وجود ندارد که بیش‌تر کسانی به اوج خود کفایی و رشد بدون تعصب رسیده‌اند که جنس مرد و زن را در کنار هم با تساوی حقوق پذیرفته اند.

گاندی هم در ظرفیت‌های نهفته در وجود زنان سخنان حکیمانه و ارزشمند داشته است. او در رابطه به خانم‌ها می‌گوید که هیچ انقلابی را نمی‌شود عظیم تلقی کرد مگر آن که زنان یک کشور و نحوه‌ی زندگی‌شان را دگرگون کند. بدون زنان هیچ انقلابی پیروز نمی‌شود. شاید زنان از نظر جسمی ضعیف‌تر از مردان باشند، اما از لحاظ روحی نیرویی صد برابر مردان دارند. اگر می‌توانستم ارتش آزادی هند را از زنان تشکیل دهم، بدون شک قبل از یک سال به پیروزی می‌رسیدم.

می‌دانم که در تساوی حقوق زن و مرد در افغانستان، ادله و استدلال پشت هم ردیف است و در اکثریت مواقع با ملحوظات مختلف حقوق شان پاي‌مال شده و حق انتخاب زندگی به سفارش خود شان را ندارند ولی تجربه نشان داده است که تلاش‌های پی‌گیر خانم‌ها برای شناساندن حقوق، شخصیت و چهره شان قابل ملاحظه و با ارزش بوده است و امید که به اوج مساوات مطلوب برسند.

زنان اگر به نیم پیکر بودن شان اکتفا کنند فکر کنم حد اصولی پیش‌رفت را کمایی می‌کنند و در این صورت می‌توانند در نقش شان تحول مثبت رونما سازند ولی بقول فردریش نیچه در روایت کتاب فراسوی نیک و بد «بزرگ‌ترین زنان تاریخ همواره در راستای مرد شدن عمل كرده‌‌اند، نمونه‌ بارزش مكتب فمنیسم است! »

امروز که روز جهانی زن است و فرصت برای تجلیل از آن، می‌بایست تا این روز را فرخنده نگه‌داریم ولی با استفاده از فرصت می‌خواهم کنایه‌ی را خدمت خانم‌های مهربان با روایت از گفتار دکتر علی شریعتی ارایه دارم که بدون شک خالی از مفاید نخواهد بود، شریعتی بدین نظر است که زنی که زیبایی اندیشه پیدا کرده باشد، زیبایی بدنش را نشان نمی‌دهد. این اصل بر می گردد بر آزار و اذیت خانم‌ها در کوچه‌ها توسط مرد‌ها (کوچه آزاری)! در این جا تقصیر خانم‌ها هم کم‌تر از گناه مردان و پسران نوجوان نیست.

بار دیگر، این روز خجسته را برای کلیه مادران و خانم‌های جهان خجسته باد گفته و آرزو دارم با آسایش کامل زندگی آینده شان را به پیش ببرند. جای بسا قدردانی است فعالیت زنان که برای حفظ جای‌گاه اجتماعی و حقوق نسبی شان در این روز‌ها در برابر طالبان ایستاده‌گی می‌کنند و نوای نان، کار و آزادی را سر می‌دهند. ایشان اهمیت مبارزه را دریافته اند و‌هرگز نخواستند از آدرس زنان استفاده سو برای رسیدن به قدرت و مقام نمایند. مبارزه شان تا حال نتیجه در بند شدن بوده است و این به‌ترین رسالت انسانی، اجتماعی و وجدانی است.

با مهر